นักโทษคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ

โดย จรรยา ยิ้มประเสริฐ

กลุ่มแอ็คชั่นเพื่อประชาธิปไตยในประเทศไทย

7 พฤษภาคม 2554

นักโทษคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ

ตามที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าข้อมูลเกี่ยวกับนักโทษคดีหมิ่นฯ นั้นหาไม่ได้ง่ายนัก ทั้งจำนวนผู้คนที่อยู่ในค่ายเฝ้ามองเรื่องคดีหมิ่นฯ มีกี่คนที่การออกหมายจับแล้วโดยแม้แต่่เจ้าตัวก็ไม่รู้  มีกี่คนที่เข้าไปนั่งจับเข่าอยู่ในห้องขังแม้ว่าคดียังไม่ถูกตัดสิน หรือกี่คนผู้ที่ถูกตัดสินและถูกคุมขังแล้ว ไม่มีใครทราบจำนวนที่แท้จริง

ข้อมูลชุดนี้เป็นเพียงการนำเสนอสั้นๆ ของตัวอย่างคดีหมิ่นฯ เพื่อที่จะชี้ให้เห็นภาพว่าคดีหมิ่นฯ ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการกดทับเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นและขบวนการ ประชาธิปไตยอย่างไรบ้าง

ข้อมูลที่ใช้ประกอบการเขียนนี้มาจาก Political Prisoners in Thailand (PPT), LM Watch, ประชาไท และไทยอีนิวส์ และสำนักข่าวออนไลน์ต่างๆ

ตัวเลขของคดีหมิ่นฯ เพิ่มสูงขึ้นอย่างน่าตระหนกนับตั้งแต่รัฐประหาร 2549 (รัฐประหารของพระราชวัง) โดยคาดการณ์ว่าน่าจะมีไม่ต่ำกว่า 500 คดี

การท่วมทะลักของคดีหมิ่นฯ ในปัจจุบันดูเหมือนว่าจะมีจุดเริ่มมาจากปี 2544 เมื่อนักข่าวชาวต่างชาติสองคนจาก Far Eastern Economic Review ถูก ห้ามเข้าประเทศไทย จนกระทั่งเมื่อบรรณาธิการต้องทำหนังสือขอโทษมายังรัฐบาลไทยในขณะนั้น (ทักษิณ) – หลังจากที่เขียนบทความวิจารณ์สถาบันกษัตริย์และรัฐบาล

นับตั้งแต่กันยายน 2546 บัณฑิต อานียา นัก แปลอิสระที่เป็นที่เป็นที่รู้จักดีในการแปลหนังสือและสิ่งพิมพ์เกี่ยวกับแนว คิดสังคมนิยมกว่า 50 เล่ม ต้องใช้เวลาไปไม่น้อย จนถึงปัจจุบัน ไปกับการให้ปากคำตำรวจและขึ้นศาล ในช่วง 8 ปีที่ผ่านมา เขาถูกฝากขังในระหว่างคดีต่อเนื่องถึง 7 ครั้ง ถูกทำร้ายร่างกายในคุก ถูกตัดสิน ถูกจองจำ และในท้ายที่สุด ด้วยวัย 71 ปี และกำลังป่วยหนัก เขาได้รับอนุญาตให้ประกันตัวด้วยเงิน 200,000 บาท โดยนักวิชาการชาวต่างชาติ เขากล่าวว่า ไม่มีคนไทยกล้าเข้ามาทำเรื่องประกันตัวเขา

ในปี 2549 หนังสือที่ทำลายความเงียบงันมาอย่างยาวนาน “กษัตริย์ผู้ไม่ยิ้ม” ของ Paul Handley ได้รับการตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์แห่งมหาวิทยาลัยเยล ที่สหรัฐฯ และมันก็ถูกแบบโดยทันทีในประเทศไทย

ปกหนังสือ "กษัตริย์ผู้ไม่เคยยิ้ม"


วันที่ 5 ธันวาคม 2549 ความอดกลั้นของ Oliver Jufer ชาวสวิสวัย 57 ปี ที่พำนักในเมืองไทยกับภรรยาชาวไทยกว่าสิบปี ต่อกระแส “รักในหลวง” ก็ถึงจุดยากควบคุม เขาถูกจับกุมหลังจากพ่นสีใส่รูปโปสเตอร์ “กษัตริย์แห่งกษัตริย์” ขนาดมหึมาที่ติดอยู่เต็มทุกมุมเมือง แทบจะทุกสี่แยกไฟแดงทั่วประเทศไทย จำนวน 5 ภาพ เขาถูกตัดสินจำคุก 10 ปี คดีของเขาไม่ได้รับความสนใจจากสื่อไทย แต่ได้รับการสนใจอย่างมากจากสื่อนานาชาติ เขาถูกเนรเทศในเดือนเมษายน 2550

ธนาพล อิ๋วสกุล บรรณาธิการวารสารรายสามเดือน “ฟ้าเดียวกัน” ถูกกล่าวหาด้วยข้อหาหมิ่นฯ ในปี 2549 และก็อีกคดีหนึ่งในปี 2554  ฟ้าเดียวกันถือว่าเป็นวารสารภาษาไทยเล่มแรกๆ ที่เริ่มนำเสนอข้อเขียนร่วมสมัย และบทวิเคราะห์เกี่ยวกับบทบาทพระมหากษัตริย์ที่มีต่อการเมืองไทย และมันได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในหมู่นักศึกษาและนักวิชาการรุ่นใหม่

หมายเหตุ: กรณีของธนาพล เป็นคดีที่ “ถูกดองไว้” เช่นเดียวกับคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพอีกหลายคดี เพราะอะไรหรือ? เพราะว่า ถ้าคดีหมิ่นฯ เข้าสู่กระบวนการพิจารณาของศาล ด้วยข้อจำกัดทางกฎหมายของรอยัลลิสต์ทั้งหลาย – ศาลจำเป็นจะต้องตัดสินไปในทิศทางเดียวว่า “หมิ่นฯ” เพราะว่า ถ้าศาลตัดสินว่าการกระทำนั้น “ไม่หมิ่นประมาทอำนาจแห่งองค์พระมหากษัตริย์” ตัวของผู้พิพากษาเองก็อาจจะถูกกล่าวหาว่าหมิ่นพระมหากษัตริย์เองก็เป็นได้ ในข้อหาว่าไม่ปกป้องสถาบัน เป็นต้น

นี่เป็นต้นเหตุของความเหม็นเน่าของระบบตุลาการในประเทศไทย เป็นต้นตอของทุกแง่มุมปัญหาของ “วิกฤติประเทศไทย” ประจักษ์จำนนแห่งหลักฐานมานับตั้งแต่ศาลชั้นต้นทีเดียวว่า ผลลัพธ์แห่ง “ประชาธิปไตยภายใต้พระมหากษัตริย์” มีเพียงประการเดียวคือ “การคอรัปชั่น”

2550 (2007)

โชติศักด์ อ่อนสูง และเพื่อน ชุติมา เพ็ญภาค นักศึกษาและนักกิจกรรม ถูกฟ้องดำเนินคดีในวันที่ 5 เมษายน 2551 ในข้อหาไม่ยืนเคารพเพลงสรรเสริญพระบารมี ในโรงภาพยนตร์เมื่อเดือนกันยายน 2550
สำหรับโชติศักดิ์ การถูกดำเนินคดีครั้งนี้เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาอย่างสิ้นเชิง เขาไม่สามารถทำงานประจำได้เพราะต้องเดินทางให้การกับตำรวจและอัยการอยู่บ่อย ครั้ง เขาเผชิญกับการคุกคามหลากหลายรูปแบบ แต่กระนั้นก็ยังคงเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองและการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย อย่างต่อเนื่อง และเลี้ยงชีพด้วยการขายหนังสือทางเลือกต่างๆ

รายงานด้านสิทธิมนุษยชนของรัฐบาลสหรัฐฯ ในปี 2551 ได้กล่าวถึงคดีของพวกเขาไว้ว่า “พวกเขาได้รับการปล่อยตัวโดยไม่ต้องมีการประกันตัว คดีนี้ยังคงอยู่ในขั้นตอนการสืบคดีแม้จะเป็นช่วงสิ้นปีแล้วก็ตาม ในวันที่ 29 และ 30 เมษายน สถานีวิทยุเมโทรไลฟ์ ได้ปลุกระดมให้ผู้ฟังทำร้ายโชติศักดิ์ เมื่อเขามีกำหนดจะขึ้นพูดในเวทีเสวนาเรื่องกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และเวบไซด์ของรายการวิทยุยังได้นำรูปและข้อมูลของเขาที่รวมทั้งที่อยู่และ เบอร์โทรศัพท์ขึ้นประชาสัมพันธ์อีกด้วย

คดีอยู่ระหว่างขั้นตอนการสอบสวนของเจ้าพนักงานสอบสวน

Jonathan Head นักข่าวBBC ที่สำนักงานกรุงเทพฯ ถูกฟ้องร้องด้วยข้อหาหมิ่นฯ ในเดือนเมษายน 2551 ในการพูดของเขาที่สมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศประจำประเทศไทย (FCCT) เมื่อปี 2550 ปัจจุบันเขาไม่ได้ประจำอยู่ในสำนักงานเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

คดีอยู่ระหว่างขั้นตอนการสอบสวนของเจ้าพนักงานสอบสวน

จักรภพ เพ็ญแข รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรีในสมัยรัฐบาลทักษิณ และเป็นอดีตโฆษกของ นปช.  จักรภพถูกกล่าวหาคดีหม่ินฯ จากการพูดของเขาที่ FCCT เมื่อวันที่ 29 สิงหาคม 2550 เขาเดินทางออกนอกประเทศนับตั้งแต่การใช้กำลังปราบปรามคนเสื้อแดงเมื่อเดือน เมษายน 2552

เขาถูกออกหมายจับ

บุญส่ง ชัยสิงห์กานนท์ อาจารย์แห่งมหาวิทยาลัยศิลปากร ถูกอาจารย์ในคณะอักษรศาสตร์ ม. ศิลปากร แจ้งความในข้อหาหมิ่นฯ หลังจากที่กรณีของอาจารย์บุญส่งได้รับความสนใจอย่างมากจากสื่อและมหาชน คดีถูกถอนฟ้อง

ถอนฟ้อง

2551 (2008)

ในการพูดปราศรัยในเวทีสนับสนุนทักษิณ บุญยืน ประเสริฐยิ่ง อายุ 48 ปี ถูกจับกุมด้วยข้อหาหมิ่นฯ และถูกตัดสินจำคุก 12 ปี เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน 2551 หลังจากที่เธอรับสารภาพ ศาลลดโทษให้กึ่งหนึ่งเหลือจำคุก 6 ปี ศาลอุธรณ์ลดโทษเธอลงมาเหลือสองปี

เธอได้รับพระราชทานอภัยโทษพร้อมกับสุวิชา ท้าค้อ นักโทษคดีหม่ินฯ อีกคน และได้รับอภัยโทษหลังจากถูกขังคุก 22 เดือน (พฤศจิกายน 2551 – มิถุนายน 2553)

หลังจากได้รับการปล่อยตัว บุญยืนถูกนำตัวไปถวายพระพรในหลวงที่โรงพยาบาลศิริราช ในเสื้อสีชมพูที่มีตราสัญญลักษณ์ของในหลวง เพื่อลงชื่อยืนยันว่าเธอรักในหลวง (“รักในหลวง” คือ สัญญลักษณ์แห่งการยอมมอบกราบอยู่ใต้อำนาจแห่งสมบูรณาญาสิทธิราช)

ได้รับพระราชทานอภัยโทษหลังจากอยู่ในคุก 22 เดือน

รัชพิน ชัยเจริญ ถูกดำเนินคดีข้อหาไม่ยืนเคารพเพลงสรรเสริญพระบารมีในโรงภาพยนตร์เมื่อ 15 มิถุนายน 2551

กรณีนี้เงียบหายไปอย่างน่าสงสัย

สุลักษณ์ ศิวรักษ์, 75
รอยัลลิสต์และนักวิจารณ์ที่มีชื่อเสียงในการนำเสนอให้มีการปรับปรุง สถาบันพระมหากษัตริย์ เขาถูกจับกุม และถูกนำตัวไปยังสถานีตำรวจขอนแก่นด้วยข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพเมื่อเดือน พฤศจิกายน 2551 เขาเคยถูกข้อกล่าวหานี้ครั้งหนึ่งแล้วในช่วงทศวรรษ 2523

เขาได้รับอนุญาตให้ประกันตัว คดีอยู่ระหว่างขั้นตอนการสอบสวนของเจ้าพนักงานสอบสวน

ชูชีพ ชีวะสุทธิ์ นักจัดรายการวิทยุชุมชนถูกหมายจับข้อหาหมิ่นฯ เมื่อเดือนสิงหาคม 2551

หลบหนีคดี

2552 (2009)

Harry Nicolaides
ในเดือนมกราคม 2552 เขาถูกตัดสินจำคุก 3 ปี ในข้อหาหมิ่นองค์รัชทายาทในข้อเขียนสี่บรรทัดในนวนิยายเรื่อง Verisimilitude  ของเขาที่ตีพิมพ์ในปี 2548 นิโคไลเดส ถูกตัดสินใจเดือนมกราคม 2552 ถูกจำคุก และหลังจากที่เขายืนฎีกาขอพระราชทานอภัยโทษ เขาถูกเนรเทศกลับไปยังประเทศออสเตรเลียในเดือนกุมภาพันธ์ 2552

ถูกขังคุก ได้รับพระราชอภัยโทษ ถูกเนรเทศ

ใจ อึ้งภากรณ์
หลังจากถูกดำเนินคดีเนื่องจากอ้างถึงข้อเขียนของพอล แฮนเลย์​(อ้างถึงแล้วข้างบน) ในหนังสือของเขา “A Coup for the Rich’ ในปี 2550 ใจ ที่ประกาศตัวเป็นมาร์กซิสต์ และอาจารย์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หนีประกันและเดินทางไปอังกฤษในเดือนกุมภาพันธ์ 2552 พร้อมกับภรรยา หลังจากที่ถูกคุกคามอย่างหนัก เมื่อเดือนมีนาคม 2552 ตำรวจออกหมายจับ และหนังสือของเขาก็ถูกแบนในประเทศไทย

แม้จะเป็นผู้ลี้ภัยการเมือง ใจและนุ่มยังคงทำงารณรงค์เพื่อประชาธิปไตยในประเทศไทย  See: http://redthaisocialist.com/

ลี้ภัยการเมือง

คณะกรรมการสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศ (FCCT)
ในเดือนมิถุนายน 2552 มีการแจ้งความดำเนินคดีกับคณะกรรมการ 13 ท่าน ของสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศในข้อหาหมิ่นฯ หลังจาก FCCT เผยแพร่ซีดีเวทีเสวนาที่ร่วมอภิปรายโดยจักรภพ เพ็ญแข (ดูข้างบน)

คดีอยู่ระหว่างขั้นตอนการสอบสวนของเจ้าพนักงานสอบสวน

ดารุณี ชาญเชิงศิลปกุล, 48 ปี
เดือนสิงหาคม 2552  ดารุณีถูกจับกุมเนื่องจากเธอเข้าร่วมปราศรัยต้านรัฐประหาร 2549 และพูดถึงพระมหากษัตริย์ ในระหว่างการเดินขบวนของคนเสื้อแดงเมื่อเดือนมิถุนายน 2551 เธอถูกตัดสินจำคุก 18 ปี ด้วยข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ เธอถูกเลือกปฏิบัติและกลั่นแกล้งต่างๆ นาๆ ในคุก และเผชิญกับสภาวะความเจ็บป่วยขั้นรุนแรง ที่จำเป็นจะต้องได้รับการดูแลจากแพทย์

ศาลตัดสินจำคุก 18 ปี กระบวนการอุธรณ์คดีของเธอก็ยังดำเนินต่อไป
สุวิชา ท่าค้อ, 36 ปี ถูกจับกุมในเดือนมกราคม 2552 เขารับสารภาพและถูกตัดสินจำคุก 10 ปี ครอบครัวของเขาทำเรื่องขอพระราชทานอภัยโทษ และได้รับการปล่อยตัวในเดือนมิถุนายน 2553

ขอพระราชทานอภัยโทษ และได้รับการปล่อยตัว

สนธิ ลิ้มทองกุล แกนนำ พธม. ถู กแจ้ง ความดำเนินคดีหมิ่นฯ เมื่อวันที่ 22 มกราคม 2552 หลังจากนำคำพูดของดารุณี ชาญเชิงศิลปกุล มาพูดในเวทีปราศรัยของพันธมิตร เขาได้รับอนุญาตให้ประกันตัวด้วยว งเงิน 300,000 บาท

เช่นเดียวกับคดีความฟ้องร้องสนธิอีกหลายคดี มันถูกแขวนเอาไว้

วันชัย แซ่ตัน, 51 ปี สัญชาติไทย-สิงคโปร์
4 เมษายน 2552 วันชัยถูกจับกุมเพราะแจกเอกสาร 6 แผ่นในการชุมนุมของคนเสื้อแดง และเขาถูกตัดสินจำคุก 2 คดี รวมกันเป็นเวลา 13 ปี 9 เดือน

อยู่ในคุก

จีรนุช เปรมชัยพร
สำนัก งานประชาไทถูกตำรวจบุกคนในวันที่ 6 มีนาคม 2552 นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจีรนุช ผู้จัดการเวบข่าวออนไลน์ สามารถจะสร้างขบวนการแก้ต่างการถูกยัดเยียดข้อกล่าวหาต่างๆ  ตามความเห็นของจีรนุช ตำรวจใช้ข้อหาละเมิด พรบ.คอมพิวเตอร์กับเธอ เพื่อหลีกเลี่ยงความสนใจของนักข่าวต่างประเทศที่สนใจประเด็นเรื่องการใช้ กฎหมายหมิ่นฯ ในประเทศไทย
ในสภาพที่มีการเซนเซอร์ตัวเองกันอย่างหนักของสื่อกระแสหลักในประเทศไทย ประชาชนชาวไทยต้องการ prachatai.com สื่อเสรีเพียงไม่กี่สื่อที่ยังคงความน่าเชื่อถือ และเป็นสื่ออิสระที่รายงานการเคลื่อนไหวของภาคประชาสังคม

เวบบอร์ดของประชาไท ได้รับความนิยมมาก และเป็นสถานที่คนเข้ามาเขียนระบายเกี่ยวกับความบ้าคลั่งทางการเมืองในประเทศ ไทย นับตั้งแต่คดีคอรัปชั่นของทักษิณ รัฐประหาร 2549 และเหตุการณ์หลังจากนั้น กลุ่มนักรบไซเบอร์ที่มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ได้เข้ามาใช้พื้นที่ประชาไทเวบบอร์ด เป็นบ้านของพวกเขา ข้อเขียนของพวกเขาก็เพิ่มความเผ็ดร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ ถึงบทบาทของพระมหากษัตริย์ในทางการเมืองไทย

หน้าที่ของจีรนุช ที่ไม่มีทางทำได้อย่างครบถ้วน คือการพยายามติดตามทุกความเห็นในเวบบอร์ดที่มีมากมายมหาศาล

ในระหว่างการเดินทางกลับจากเวทีสัมมนาเรื่องเสรีภาพอินเทอร์เนตนานาชาติ ที่ประเทศฮังการรี ในเดือนกันยายน 2553 จีรนุชถูกจับกุมตัวที่สนามบินสุวรรณภูมิ

ข่าวการจับกุมตัวจีรนุชแพร่กระจ่ายอย่างรวดเร็ว นักรบไซเบอร์และองค์กรต่างๆ กระจายข่าวการจับกุมเธอ เธอได้รับอนุญาตให้ประกันตัวด้วยวงเงิน 200,000 บาท แต่จะต้องเดินทางไปยังสถานีตำรวจขอนแก่นทุกเดือนเพื่อแสดงตัว  – ซึ่งเป็นระยะทาง 400 กม. จากกรุงเทพฯ  ในวันที่ 5 พฤศจิกายน 2553 องค์กรสิทธิมนุษยชนเอเซีย (AHRC) ได้เปิดรณรงค์เรื่องกรณีของจีรนุช   http://www.humanrights.asia/campaigns/chiranuch-prachatai

ประกันตัวและเตรียมตัวรับมือกับข้อกล่าวหา

กิตติ แสนสุขโรจน์วงศ์ อายุ 39 ปี ถูกจับกุมวันที่ 4 เมษายน 2552 ที่จังหวัดขอนแก่น ในข้อหาเผยแพร่ข้อมูลที่เข้าข่ายหมิ่นฯ

คดีเงียบหาย

ทศพรฤทัย ประเสริฐสูง ถูกจับกุมวันที่ 18 เมษายน 2552 ที่ร้านถ่ายเอกสารที่จังหวัดนครราชสีมาพร้อมกับใบปลิวหลายใบที่มีเนื้อหา เข้าค่ายหมิ่นพระมหากษัตริย์และองคมนตรี

ไม่ได้รับอนุญาตให้ประกันตัว อยู่ในคุก

กอแก้ว พิกุลทอง ถูกออกหมายจับวันที่ 21 พฤษภาคม 2552 หลังจากปราศรัยที่เชียงใหม่ แต่ตำรวจมักจะไม่บูมบามในคดีที่เป็นผู้มีชื่อเสียง กอแก้วเป็นแกนนำของ นปช. เขาเข้ามอบตัว และถูกคุมขังพร้อมกับนักโทษการเมือง 470 คน หลังการปราบปรามคนเสื้อแดงยุติลงเมื่อ 19 พฤษภาคม 2553 หลังจากอยู่ในคุกกว่า 9 เดือน ศาลอนุญาตให้มีการประกัันเขาและแกนนำ นปช. อีก 8 คน เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2554

คดียังอยู่ในระหว่างการสืบสวน

พิษณุ พรมสรณ์ หนึ่งในแกนนำ นปช. ถูกออกหมายจับคดีหมิ่นฯ ในเดือนกรกฎาคม 2552

หลบหนีคดี

ภิเษก สนิทธางกูร สถาปนิก ที่ถูกตำรวจเข้าตรวจค้น เมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2552 ด้วยข้อกล่าวหาว่าเขาโพสต์ข้อความหมิ่นฯ ในเวบบอร์ด

เขาปฎิเสธข้อกล่าวหา และลี้ภัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา

ณัฐ สัตยาภรณ์พิสุทธิ์, อายุ 29 ปี ถูกจับกุมในวันที่ 16 ตุลาคม 2552 ภายใต้ พรบ. คอมพิวเตอร์ ในข้อกล่าวหาว่าเผยแพร่คลิปส์ที่หมิ่นสถาบันฯ ในบล๊อก ‘StopLeseMajeste’ 14 ธ.ค.52 พิพากษาตัดสินจำคุก 9 ปี รับสารภาพ เหลือ 4 ปี 6 เดือน (หรือ 3 ปี 18 เดือน)

อยู่ในคุก

ธีรนันต์ วิภูชนิน, คฑา ปาจริยพงศ์, สมเจต อิทธิวรกุล,และหมอทัศพร รัตนวงศา ถูกจับกุมระหว่างเดือนตุลาคม – พฤศจิกายน 2552 ในข้อหาให้ข่าวสารที่เป็นเท็จเกี่ยวกับสุขภาพของในหลวง

ได้รับอนุญาตให้ประกันตัว

เพชรวรรต วัฒนพงษ์สิริกุล แกนนำกลุ่มรักเชียงใหม่ 51 ที่ถูกข้อกล่าวหาหลายคดี รวมทั้งหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ  เขาหลบหนีไปหลังจากการสลายการชุมนุมที่ราชประสงค์ในปี 2553 และตัดสินใจเข้ามอบตัวเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2554 และได้รับอนุญาตให้ประกันตัวด้วยวงเงิน 100,000 บาท

ได้รับอนุญาติให้ประกันตัว คดียังไม่สิ้นสุด

Richard Lloyd Parry บรรณาธิการนิตยสารไทม์ประจำภาคพื้นเอเชีย(ลอนดอน) ถูกแจ้งความดำเนินคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพที่สถานีตำรวจดุสิตเมื่อเดือน พฤศจิกายน 2552 หลังจากเผยแพร่บทสัมภาษณ์ทักษิณในนิตยสาร

ไม่มีความคืบหน้าเรื่องคดี

2553 (2010)

ปรวย Salty Head ผู้กำกับภาพยนตร์โฆษณา ที่สนใจการเมืองและโพสต์ข้อคิดเห็นทางการเมืองในเวบบอร์ดประชาไท และฟ้าเดียวกัน (คนเหมือนกัน)  หลังจากถูกจับกุมและสอบสวนในเดือนพฤษภาคม 2553 โดยสำนักงานสอบสวนคดีพิเศษ (DSI) เขาพบว่าตำรวจได้ติดตามเขามาตั้งแต่ปี 2551 ทั้งนี้ตำรวจ DSI 12 คนเข้าตรวจค้นที่บ้านพักของเขาในปลายเดือนพฤษภาคม 2553 และนำตัวเขาพร้อมเครืองคอมพิวเตอร์กระเป๋าหิ้ว 2 เครื่องไปยังสำนักงาน DSI ซึ่งเขาถูกสอบสวนหลายชั่วโมง คอมพิวเตอร์ถูกส่งคืนให้กับเขาหลังจากนั้นอีกสองสัปดาห์

เขาออกจากงาน ตัดสินใจขายรถและเดินทางออกจากประเทศไทย และกำลังจะต้องขายบ้าน ขอลี้ภัย ครอบครัวของเขาถูกติดตามเป็นระยะเพื่อขอข้อมูลว่าเขาอยู่ที่ไหน

ธันย์ฐวุฒิ ทวีวโรดมกุล, 38 ปี


ผู้ออกแบบเวบไซด์คนเสื้อแดงหลายเวบ ถูกจับกุมตัวในเดือนเมษายน 2553 ถูกตัดสินจำคุก 13 ปีในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2554
อยู่ในคุก ทนายทำเรื่องอุธรณ์

สุริยัน กกเปือย อายุ 29 ปี นักซ่อมรองเท้า ถูกจับกุม ตัดสินจำคุก 6 ปี ในข้อหาหมิ่นฯ แต่หลังจากรับสารภาพได้รับลดโทษเหลือจำคุก 3 ปี

อยู่ในคุก

ปภัสชนัญญ์ ฉิ่งอินทร์ และพวก ถูกจับกุมตัว ในข้อหาหมิ่นฯ เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2553 และถูกตัดสินจำคุก 3 ปี

ประกันตัวและสู้คดี

สุชาติ นาคบางไทร (วรวุฒิ ฐานังกรณ์) อายุ 52 ปี  ถูกจับกุมตัวในข้อหาหมิ่นฯ เมื่อวันที่ 2 พฤษจิกายน 2553 หลังจากหลบหนีคดีกว่าปี ถูกตัดสินจำคุก 6 ปี

อยู่ในคุก

 วิภาส รักสกุลไทย นักธุรกิจเสื้อแดงจากจังหวัดระยอง ถูกจับกุมในวันที่ 29 เมษายน 2553 ในข้อหาหมิ่นฯ เขาปฏิเสธข้อกล่าวหา

ประกันตัวและอยู่ในระหว่างสู้คดี

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ กษิต ภิรมย์
สส. เพื่อไทยได้ฟ้องร้องรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศและผู้สนับสนุนหลัก พันธมิตร กษิต ภิรมย์  ในข้อหาหมิ่นฯ แต่ตำรวจก็ไม่ได้ดำเนินมาตรการใดๆ ในคดีนี้

กษิตเป็นรอยัลลิสต์คนสำคัญ

อำพล ตั้งนพคุณ อายุ 61 ปี คนหาเช้ากินค่ำ ถูกจับเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2553 ในข้อกล่าวหา “ส่ง SMS ที่เข้าข่ายหมิ่นฯ ไปยังนายกและในหลวง” ชายสูงวัยที่ขณะนี้อยู่ในคุก ปฏิเสธข้อกล่าวหา โดยยืนยันว่า SIM การ์ดที่ตำรวจใช้สาวถึงตัวเขานั้นไม่ใช่ของตัวเอง

ถูกปฏิเสธการขอประกันตัว และอยู่ในคุก

ทอม ดันดี นักร้อง ถูกแจ้งความดำเนินคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพโดยเครือข่ายราษฎรอาสาป้องกัน สถาบัน หลังจากการปราศรัยของเขาที่เวทีคนเสื้อแดง เมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 2553

ธนพล บำรุงศรี อายุ 32  ปี ผู้ประกอบการคนเสื้อแดง ถูกจับกุมตัววันที่ 13 กันยายน 2553 จากการโพสต์ข้อความที่เข้าข่ายหมิ่นฯ ในหน้าเฟสบุ๊คของเขา

ประกันตัว อยู่ในระหว่างคดี

วิเศษ พิชิตลำเค็ญ ถูกจับที่สนามบินสุวรรณภูมิในเดือนกันยายน 2553 ในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ โดยตำรวจตรวจคนเข้าเมือง ในขณะที่กำลังจะเดินทางออกจากประเทศไทย

ไม่มีข้อมูลเพิ่มเติม

นาวาอากาศตรี ชนินทร์  คล้ายคลึง ลูกทัพอากาศ ถูกแจ้งความดำเนินคดีหมิ่นฯ โดยทหารจากลูกทัพเรือ จากโพตส์และเขียนข้อความในหน้าเฟสบุ๊คของเขา

ถูกพักงาน และคดียังอยู่ในระหว่างการสืบสวน

2554 (2011)

ทักษิณ ชินวัตร ในเดือนกุมภาพันธ์ 2554 วัชระ เพชรทอง สส. พรรคประชาธิปัตย์ ได้เข้าแจ้งความดำเนินคดกับทักษิณ ชินวัตร โรเบิร์ต อัมเตอร์ดัม และธนาพล อิ๋วสกุล (ในฐานะบรรณาธิการวารสารฟ้าเดียวกัน) ในการตีพิมพ์รายงานภาคภาษาไทยที่เตรียมโดยสำนักงานกฎหมายอัมเตอร์ดัม เกี่ยวกับการปราบปรามคนเสื้อแดงของทหารรอยัลลิสต์เมื่อเดือนเมษายน – พฤษภาคม 2553

คดียังอยู่ในระหว่างการสืบสวน

โรเบิร์ต อัมเตอร์ดัม ถูกแจ้งความดำเนินคดีพร้อมทักษิณ ชินวัตร ในเดือนกุมภาพันธ์ 2554(รายละเอียดอ้างแล้ว)

สุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์ (แซ่ด่าน), 68 ปี
แกนนำของกลุ่มแดงสยาม ถูกตำรวจบุกจับตัวในระหว่างกลับเข้าบ้านพักหลังจากจบการปราศรัยเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2554 มายัง สน.โชคชัย
เขาถูกส่งเข้าเรือนจำ และไม่ได้รับอนุญาตให้ประกันตัว

คดียังอยู่ในระหว่างการสืบสวน

เอกชัย หงส์กังวาน อายุ 35 ปี ถูกจับกุมในเวทีชุมนุมคนเสื้อแดงเมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2554 พร้อมด้วยซีดีจำนวน 100 แผ่น (สารคดีเกี่ยวกับนักโทษคดีหมิ่นฯ ที่ทำโดยผู้สื่อข่าวต่างชาติ) และใบถ่ายเอกสารวิกิลีกส์จำนวน 10 แผ่น

ห้ามประกัน อยู่ในคุก

เสถียร รัตนวงศ์ 19 มีนาคม 2554 อดีตการ์ดของ นปช. และมีอาชีพพ่อครัวโรงแรม แต่ลาออกมาร่วมชุมนุมกับคนเสื้อแดง และประกอบอาชีพขายสินค้าเสื้อแดง เขาถูกจับกุมเนื่องจากถูกกล่าวหาว่าขายซีดีที่เนื้อหาเข้าข่ายหมิ่นฯ ซึ่งตำรวจล่อซื้อ และยึดของกลางไปประมาณ 20 แผ่น

จำคุก 3 ปีและกักขัง 250 วัน

นายพันธุ์ชาย สวนเนตร คดีหมิ่นเบื้องสูงจำคุก 3 ปี 4 เดือน (ไม่มีรายละเอียดเพิ่มเติม)

สมยศ พฤกษาเกษมสุข
บรรณาธิการ เรด พาวเวอร์ และแกนนำกลุ่ม 24 มิถุนาประชาธิปไตย ถูกจับกุมที่ด่านไทย-เขมร อรัญประเทศ จังหวัดปราจีนบุรี เมื่อวันที่ 30 เมษายน 2554 ในข้อหาหมิ่นฯ ตามหมายจับวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2554 เหตุผลที่แท้จริงน่าจะมาจากการที่เขาเป็นตัวตั้งตัวดีรณรงค์ล่ารายชื่อ 10,000 ชื่อเพื่อเสนอยกเลิกกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ

สมยศถูกนำตัวส่งเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร ที่มีเพื่อนนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยและถูกจับกุมก่อนหน้านี้ในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ

สหภาพแรงงาน และองค์กรแรงานหลายองค์กรทั่วโลกส่งจดหมายประท้วงการจับกุมสมยศ มายังรัฐบาลไทย

ห้ามประกัน อยู่ในคุก

ดร. สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล
ผู้ถูกฟ้องคดีหมิ่นฯ รายล่าสุด ซึ่งจะต้องเข้ารายงานตัวที่สถานีตำรวจนางเลิ้งในวันที่ 11 พฤษภาคม 2554 คือ ดร. สมศักดิ์ นักวิชาการด้านผู้ที่นำเสนอประเด็นเรื่องสถาบันพระมหากษัตริย์อย่างต่อ เนื่อง โดยเฉพาะหลังรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 ความเข้มข้นและแหลมคมของประเด็น ดร. สมศักดิ์ โดยเฉพาะข้อเสนอ 8 ข้อเพื่อปฎิรูปสถาบันกษัตริย์

นับตั้งแต่ตั้งถามสองประเด็นต่อฟ้าหญิงจุฬา ภรณ์ ต่อการให้สัมภาษณ์ของพระองค์ในรายการ “วูดดี้เกิดมาคุย” เมื่อต้นเดือนเมษายน 2554 เป็นต้นมา ดร. สมศักดิ์ และภรรยา ถูกคุกคามอย่างหนัก จนต้องแถลงข่าวร่วมกับทีมนักวิชาการนิฎิราษฎร์เมื่อวันที่ 24 เมษายน 2554 พร้อมกันนี้มีนักวิชาการหลายกลุ่มร่วมลงชื่อรวมกันกว่า 200 คน สนับสนุนจุดยืนทางวิชาการของดร. สมศักดิ์

วันที่ 11 พฤษภาคม 2554 สมศักดิ์ต้องเข้ารายงานตัวที่สถานีนางเลิ้งเพื่อรับทราบข้อกล่าวหา “หมิ่นพระบรมเดชานุภาพ”

18 แกนนำ นปช. ถูกแจ้งความในขอหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพเมื่อวันที่ 18 เมษายน 2554 เนื่องจากการอยู่ร่วมในการปราศรัยของจตุพร พรหมพันธ์ ในงานรำลึกครบรอบปีการปราบปรามคนเสื้อแดงเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย 10 เมษายน 2554 ทั้งนี้รายชื่อทั้ง 18 คนได้แก่
นายจตุพร พรหมพันธุ์ น.พ.เหวง โตจิราการ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ นายก่อแก้ว พิกุลทอง นางธิดา ถาวรเศรษฐ์ นายการุณ โหสกุล นายยศวริศ ชูกล่อม หรือเจ๋ง ดอกจิก นายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท นายวีระ หรือวีระกานต์ มุสิกพงศ์ นายชินวัฒน์ หาบุญพาด นายวิเชียร ขาวขำ นายสุภรณ์ อัตถาวงศ์ หรือแรมโบ้อีสาน นายขวัญชัย สาราคำ หรือไพรพนา นายนิสิต สินธุไพร จ.ส.ต.ประสิทธิ์ ไชยศรีษะ นายวรวุฒิ วิชัยดิษฐ์ นางลัดดาวัลย์ วงศ์ศรีวงศ์ และนายสมชาย ไพบูลย์

ทุกคนได้รับอนุญาติให้ประกันตัว

จตุพร พรหมพันธ์, สส. พรรคเพื่อไทย
นิสิต สินธุไพร, สส. พรรคเพื่อไทย
ศาลถอนอนุญาตประกันตัว นายจตุพร พรหมพันธ์ และนายนิสิต สินธุไพร เมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม 2554 กรุงเทพธุรกิจ รายงานในวันที่ 13 พฤษภาคมว่า “จากเหตุขึ้นเวทีปราศรัยหมิ่นสถาบัน เมื่อวันที่ 10 เม.ย.ที่ผ่านมาว่า “โดยศาลชี้พฤติการณ์ว่า การกระทำตลอดจนคำพูดของทั้งสอง มีลักษณะส่อไปในทางที่อาจจะทำให้ประชาชนทั่วไปสับสนในข้อเท็จจริง จนถึงขั้นก่อความวุ่นวายขึ้นในบ้านเมือง นับเป็นการก่อเหตุอันตรายและเป็นภัยร้ายแรง ต่อความมั่นคงของรัฐภายในราชอาณาจักร จึงมีคำสั่งเพิกถอนสัญญาประกันทั้งสอง”

จตุพร และนิสิต อยู่ในเรือนจำ นับตั้งแต่วันที่ 12 พฤษภาคม 2554 เป็นต้นมา และมีชื่ออยู่ใน สส บัญชีรายชือของพรรคเพื่อไทย

นายเลอพงษ์  วิไชยคำมาตย์ หรือ Joe W. Gordon อายุ 55 ปี
ถูกเจ้าหน้าที่กองสอบสวนคดีพิเศษ กว่า 20 คน บุกจับที่บ้านพักที่จังหวัดนครราชสีมา เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2554 โดยกล่าวหาว่า เขาเป็นเจ้าของบล็อกซึ่งมีเนื้อหาหนังสือThe King Never Smiles (TKNS) ภาคภาษาไทย และนำลิงก์ไปโฆษณาไว้ในเว็บบอร์ด sameskyboard.com ให้คนเข้าไปอ่านหนังสือดังกล่าว เหตุเกิดในช่วงปี 2550-2552

อยู่ในคุก

นายนรเวศย์ ยศปิยะเสถียร ถูกเจ้าหน้าหน้าสน. บางเขนจับกุมวันที่ 5 สิงหาคม ตามหมายจับที่ออกเมื่อ 14 ตุลาคม 2553 ในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพและพรบ. คอมพิวเตอร์ จากการแจ้งจับของรองอธิการบดีฝ่ายกิจกรรมนักศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ในขณะที่เขายังเป็นนักศึกษาปี 4 ในข้อกล่าวหาว่าเขาโพสต์ข้อความไม่เหมาะสม เขาถูกพวก ”ล่าแม่มด” ประจานในต้นปี 2553

ได้รับอนุญาติให้ประกันตัวในวันที่ 8 สิงหาคม วงเงินประกันตัว 500,000บาท

สุรภักดิ์  ภูไชยแสง 40 ปี ถูกเจ้าหน้าตำรวจ 10 คน บุกจับที่พักที่ (ลาดพร้าว 122) ปี เมื่อวันที่ 2 กันยายน 2554 โปรแกรมเมอร์อิสระ ชาวจังหวัดบึงกาฬ ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนตั้งเพจเฟสบุ๊คที่หมิ่นสถาบันฯ​เขาถูกบีบให้เซ็นรับ สารภาพ

อยู่ในคุก

กิตติชัย ชาญเชิงศิลปกุล พี่ ชายดารุณี  ชาญเชิงศิลปกุล ถูกจับวันที่ 29 สิงหาคม 2554 ในคดีความเก่าเมื่อ 12 ปีก่อนด้วยข้อกล่าวหากระทำความผิดจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ตามมาตรา 147 และ 157 แห่งประมวลกฎหมายอาญา แม้ว่าไม่ใช่คดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ แต่กิตติชัย เป็นเพียงญาติคนเดียวที่ดูแลดารุณีอย่างสม่ำเสมอ และให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวต่างประเทศหลายครั้งเกี่ยวกับสภาพความเป็นอยู่ของ ดารุณี การจับกิตติชัย ก็เท่ากับตัดเส้นทางข่าวและข้อมูลจากคุณดารุณีสู่โลกภายนอกด้วย

ได้รับอนุาตให้ประกันตัว

สุรพศ ทวีศักดิ์ อาจารย์มหาวิทยาลัยและนักเขียนนาม “นักปรัชญาชายขอบ” ได้รับหมายเรียกจากสำนักงานตำรวจภูธร จังหวัดร้อยเอ็ด เมื่อ 22 พฤศจิกายน 2554 ในข้อกล่าวหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ตามกฎหมายมาตรา 112

“สุรพศขอเลื่อนนัดตามหมายเรียก
และพร้อมไปพบพนักงานสอบสวนภายในเดือนมกราคม 2555″

กฤตธี ระลึกฤาเดช เจ้าของนาม “Spiralthai” หรือนามแฝง “ไทยวรรษ สีทันดรสมุทร” (สมาชิกขบวนการซึนเรนเจอร์หมายเลข 028) ถูกหมายค้นบ้านด้วยมาตรา 112  ในวันที่ 13 ธันวาคม 2554

ยังไม่ม่รายงานควาบคืบหน้า

* * * * * * * * *

- – - – - – - – -
ที่มา(อ้างอิง)

Thai Political Prisoners
LM Watch

Prachatai.com is also a source of info on well-known LM victims.
Thaienews
Bangkok Post etc.

ที่มา timeupthailand   

“เพราะรัก” เสียงจากเหยื่อการสลายการชุมนุมเสื้อแดง เมษายน 53

Jittra Cotchadet

ลุงประชา ผู้ได้รับผลกระทบจากแก๊สน้ำตา วันที่ 10 เม.ย. 53 ปัจจุบันนอนป่วยอยู่โรงพยาบาลนภาลัย สมุทรสงคราม วันนี้พวกเราได้เดินทางไปเยี่ยมให้กำลังใจครอบครัวด้วย สภาพคุณลุงซีกซ้ายเป็นอัมพาต ไม่สามารถรับรู้ หรือตอบสนองได้ ลืมตาลอยๆ

คุณลุงเป็นคนไข้อนาถาของโรงพยาบาล วันนี้พยาบาลมาบอกด้วยเสียงอันดังว่า “ไม่ทราบมาก่อนว่าลุงมีญาติ ลุงเป็นคนไข้ที่ครอบครัวยกให้โรงพยาบาลแล้ว และโรงพยาบาลนี้ไม่มีงบประมาณสำหรับคนไข้ที่ต้องอยู่ 24 ชั่วโมง แต่เราก็ยังรับลุงเป็นคนไข้เพราะเห็นอ้างว่าไม่มีบ้าน เรามีเงินซื้อแพมเพิสเดือนละ 1000 บาทเท่านั้น “ พยาบาลพูด

สิ่งที่จำเป็นที่คุณลุงต้องใช้คือแพมเพิสผู้ใหญ่ไซร์ L ใช้วันหนึ่งปกติวันละ 3 ชิ้น หรือเป็นเงินประมาณเดือนละ 3000 บาท อย่างอื่นคุณลุงทานอาหารทางสายยางคือนมทางโรงพยาบาลมีให้

แปลกใจคือลุงมีภรรยาคือคุณป้าจิตตรา มาเช็ดตัวดูแลทุกวัน เว้นเฉพาะคุณป้าป่วยเท่านั้นที่มาไม่ได้เพราะป้ามีโรคประจำตัวคือ โรคเก๊า และที่แอบคิดในใจคือ

***(ก็มีคนป่วยที่อยู่โรงพยาบาล 24 ชั่วโมงก็มีนะโรงบาลใหญ่ๆในกรุงเทพฯก็มี ไม่เห็นใครจะบ่นอะไร..)


ที่มา fb Jittra Cotchadet

00000000000000000000000000000

“เพราะรัก” เสียงจากเหยื่อการสลายการชุมนุมเสื้อแดง เมษายน 53 โดย Redfam Fund


กลุ่ม Redfam Fund เดินทางไปอัมพวา เพื่อเยี่ยมสมจิตต์ เปรมวงษ์ และ ประชา ศรีคุณ คนขับแท็กซี่ที่เจ็บป่วยเรื้อรังเนื่องจากแก๊สน้ำตา ในการสลายการชุมนุม 10 เม.ย. 53

“รัก” คำสั้นๆ คำเดียวที่ทำให้เราได้เห็น ว่าชีวิตของพวกเขา 3 คน เดินมาถึงจุดนี้ในวันนี้ได้อย่างไร

เพราะภาพและข้อความของ จิตตรา คชเดช [1]  ที่ กึ๋ย รักพี่ต้องหนีพ่อ เสื้อแดงแกนนอน เอามาแชร์ใน FB พร้อมตั้งคำถามง่ายๆ ว่า  “เราจะทำอะไรได้มากกว่าแชร์”  ทำให้เรา Redfam Fund [2] ได้ออกไปพบเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกัน คือ  1 คุณลุง และ 2 คุณป้า ที่อัมพวา [3]  พื้นที่ที่ว่ากันว่าเป็นถิ่นที่ของคนเสื้อเหลือง และ ส.ส.ดาวเด่นของสภาปี 55

แรกเจอ

เที่ยงวันเสาร์ที่ 7 มกราคม  ป้าสมจิตต์ เปรมวงษ์ ยืนรอเราที่หน้าร้าน “อัมพวาตามสั่ง” ร้านอาหารเพิงหมาแหงนเล็กๆ ข้างสถานีตำรวจอัมพวา ตามที่นัดหมายซึ่งจิตตราช่วยประสานให้วันก่อน แล้วเธอก็พาเราไปที่โรงพยาบาลนภาลัย อ.อัมพวา ทันที

ที่นั่น  ป้าจิตตรา ศรีคูณ นั่งเฝ้าสามีที่สมองไม่รับรู้อะไร[4] ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันของเธอตลอด 20 เดือนที่ผ่านมา

ประชา ศรีคุณ  อายุ 61 ปี ผิวสีขาวซีด นอนเอียงข้างโดยมีหมอนหนุนขาและสะโพกเอาไว้ ทั้งตัว มีเพียงแขนข้างขวาที่ยังมีความรู้สึกและขยับมือเคลื่อนไหวได้ แต่มักใช้ดึงสายยางให้อาหารที่ต่อไว้ที่จมูก พยาบาลจึงใช้อุปกรณ์ดัดแปลงจาก ขวดน้ำเกลือครอบไว้  ดวงตาที่มองมายังเราผู้แปลกหน้านั้นไร้ความรู้สึกตอบสนองใดๆ

ป่วยเรื้อรังจากแก๊สน้ำตา

ก่อนหน้านั้นลุงประชาขับรถแท็กซี่อยู่ในกรุงเทพฯ และป้าจิตตรามีร้านขายอาหารตามสั่งร้านเล็ก ๆ ลุงเคยมีรายได้ดี สมัยที่การท่องเที่ยวคึกคัก ทั้งยังเคยเข้าไปคุยกับนายกฯทักษิณสมัยที่ท่านขอพบคนขับแท็กซี่ แต่หลังจากเกิดรัฐประหารทุกอย่างก็ย่ำแย่ลง เมื่อการทำมาหากินฝืดเคืองป้าจิตตราก็เริ่มขยับกลับมาเช่าห้องที่อัมพวาและ ปรับปรุงเพิงร้านเก่า ๆ ที่หน้าสถานีตำรวจซึ่งครอบครัวเคยใช้ประโยชน์มานาน 15 ปี และไม่นานต่อมาลุงก็เลิกขับแท็กซี่และย้ายตามกลับมา

พอเริ่มมีการชุมนุม นปก. ตั้งแต่ 19 กันยายน 49  ลุงและป้า และป้าสมจิตต์ก็เข้าร่วมด้วยเสมอเพราะว่าเห็นว่ามีความไม่ถูกต้องและความไม่ ยุติธรรมเกิดขึ้น แม้จะกลับมาอยู่อัมพวาแต่ทั้งลุงและป้าก็ยังไปร่วมกิจกรรมอย่างต่อเนื่อง และบ่อยครั้งที่ลุงแอบไปร่วมชุมนุมในกรุงเทพฯ ทั้ง ๆ ที่มีเงินติดตัวไม่กี่สิบบาท

วันที่ 10 เมษายน 53  ที่มีการสลายการชุมนุมด้วยแก๊สน้ำตา  ลุงประชาและป้าสมจิตต์อยู่ในที่ชุมนุมบริเวณถนนราชดำเนิน ทั้งคู่ถูกแก๊สน้ำตา และสัมผัสอาการปวดแสบปวดร้อนตามเนื้อตัวไม่ต่างจากคนอื่น

“ตอนอยู่ ที่ราชดำเนิน น้องชายเราเป็นตำรวจ บอกว่าให้เรากลับ  ฝ่ายนั้นเขาเตรียมไว้แล้วจะสลาย   แต่เราก็ไม่กลับ กลับได้ไง ไม่ชนะเราไม่กลับ  มาถึงขั้นนี้แล้ว”  ป้าสมจิตต์กล่าวด้วยใจนักเลง

วันรุ่งขึ้นป้าสมจิตต์ส่งลุงประชากลับบ้านที่อัมพวาให้ไปพักผ่อนเพราะเกรงว่า โรคภูมิแพ้ที่เป็นโรคประจำตัวจะกำเริบ แต่แล้ว  ตีหนึ่งของวันที่ 12 เมษายน ลุงมีอาการชักและหมดสติ ป้าจิตตราซึ่งอยู่กับลุงเพียงลำพังจึงต้องเรียกรถฉุกเฉินของโรงพยาบาลแม่ กลองมารับเข้าห้องไอซียู

ลุงรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแม่กลอง 2 เดือน  โดยที่ทางโรงพยาบาลไม่ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับความเจ็บป่วยของลุงมากนัก นอกเสียจากจะบอกให้มารับลุงกลับกลับไปดูแลเองที่บ้านและให้เตรียมใจรับสภาพ...  อีก 1 เดือนถัดมาลุงประชาก็ชักและเข้าโรงพยาบาลด้วยรถฉุกเฉินอีกครั้ง และต่อมาทางโรงพยาบาลแม่กลองก็ส่งตัวลุงมาโรงพยาบาลที่อัมพวา

“ตอนที่เอาลุง เข้าโรงพยาบาลตอนแรกไม่ได้บอกเขาว่าเราเป็นเสื้อแดง  เพราะที่นี่เป็นที่ของคนเสื้อเหลืองกันทั้งจังหวัด  จนกระทั่งลุงป่วยนานถึง 7 เดือนแล้วจึงค่อยทำเรื่องแจ้งไปยัง นปช. ที่เขาเปิดศูนย์ช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบ ได้เงินมา 10,000 บาทหลังจากนั้นก็ไม่ได้อะไรอีก  เราก็ดูแลกันเองมาโดยตลอด 20 เดือนแล้ว”  ป้าสมจิตต์กล่าว

หลังจากที่ส่งเรื่องร้องเรียนกับศูนย์ฯ แล้ว  รัฐบาลอภิสิทธิ์ได้จ่ายค่าดูแลให้กับลุงประชาอีกวันละ 200 บาท เป็นเวลา 365 วัน และค่าชดเชยความเสียหายอื่นๆ อีก 30,000 บาท รวมทั้งสิ้น 103,000 บาท  แต่เมื่อเปลี่ยนมาเป็นรัฐบาลของคนเสื้อแดง เงินช่วยเหลือในส่วนนี้ก็ขาดหายไป

ปัจจุบัน เนื่องจากต้องดูแลลุง และด้วยอาการปวดแข้งปวดขาของตนเองทำให้ป้าจิตตราไม่สามารถทำร้านอาหารต่อไป ได้ จึงให้พี่หมูน้องสาวทำแทน[5]

สู้เพื่อให้รู้ว่ารักทักษิณ

ก่อนหน้านี้ป้าสมจิตต์มีอาชีพค้าขายเสื้อผ้า ในช่วงการชุมนุมของคนเสื้อแดงเธอมีหน้าที่รวบรวมคนรักทักษิณในเขตคู้บอน 27 และมีกลุ่มเสื้อแดงแม่กลองซึ่งเป็นญาติพี่น้องมาร่วมสมทบ

“มันไม่ถูกต้อง  อะไรๆ ที่ทางฝ่ายนี้ทำ ที่ทักษิณทำ ฝ่ายนั้นว่าทำผิดหมด มันไม่ยุติธรรมเลย  เราเองก็เป็นลูกตำรวจน้ำดีเหมือนกัน เราก็ต้องออกไปสู้ เลือดตำรวจเหมือนกัน"

ป้าสมจิตต์ชื่นชมผลงานของรัฐบาลทักษิณ โดยเฉพาะนโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค  พี่สาวของเธอที่กลับมาจากต่างประเทศก็ใช้สิทธินี้ผ่าตัดรักษาโรคหัวใจ  และโรคเรื้อรังที่ต้องดูแลรักษาต่อเนื่องอย่างโรคภูมิแพ้และสะเก็ดเงิน  ทุกวันนี้ลุงประชาเองก็รักษาด้วยสิทธิดังกล่าวด้วยเช่นกัน

หลังการชุมนุมปิดสนามบินของคนเสื้อเหลืองทำให้เศรษฐกิจตกต่ำ การค้าขายของป้าสมจิตต์ก็ย่ำแย่ตามไปด้วย แต่นั่นยังไม่เท่ากับที่ทำให้นายกทักษิณฯผู้ที่ทั้งเธอ พี่สาว และพี่เขย  รักและชื่นชอบไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีก

“รักทักษิณมาก ฉันรักมาก ฉันสู้มาตลอด สู้เพื่อให้กลับมา” เสียงป้าจิตตราขาดหายเป็นห้วง ๆ ก่อนจะก้มลงซับน้ำตา


คำฝากจากคนรักทักษิณ นปช. และเพื่อนเสื้อแดงที่ยังถูกจำคุก

จนถึงวันนี้ป้าสมจิตต์รับภาระดูแลพี่สาวและพี่เขย  ที่ผ่านมาเธอต้องวิ่งเต้นอย่างหนักเพื่อจะทำให้ลุงประชาได้รับการช่วยเหลือ เยียวยา แต่เงินที่ได้มาก็เป็นจำนวนเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับระยะเวลาที่ลุงเจ็บป่วย

ป้าสมจิตต์กล่าวซ้ำ ๆ ว่าอยากให้ลุงประชาได้รับการดูแลที่ดีกว่านี้  อยากให้มีคนมาช่วยดูแลกันบ้าง เพราะไม่รู้ว่าจะป่วยแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน

ความจริงเธอจะไม่อยากเรียกร้องอะไรมากเพราะเข้าใจดีว่าพี่น้องเสื้อแดงก็ร่วม ต่อสู้ด้วยกันมา ไม่อยากกล่าวหาว่าร้ายเพราะเชื่อว่าแต่ละคนก็เต็มที่กันแล้ว และพวกเธอก็ยอมเสียสละไปร่วมต่อสู้กันเองจะเรียกร้องอะไรก็คงไม่เหมาะไม่ควร แต่เธอก็รู้สึกไม่ค่อยชอบใจเมื่อไปศูนย์ช่วยเหลือเยียวยาฯแล้วถูกทำให้มี ลักษณะเหมือนขอทาน

ป้าสมจิตต์และป้าจิตตราฝากบอกถึงรัฐบาล ชุดนี้ว่าปัญหาใหญ่ๆ อย่างน้ำท่วมผ่านไปแล้ว พวกเธอจึงอยากให้รัฐบาลที่มาจากคนเสื้อแดงได้หันมาช่วยเหลือดูแลสองพันกว่า คนที่ได้รับผลกระทบจากการสลายการชุมนุมเมษา-พฤษภา 53  ได้แล้ว ทั้งยังจะต้องตามเรื่องการสะสางหาผู้รับผิดชอบต่อคนที่เสียชีวิตจากการสลาย การชุมนุมทั้ง 91 ศพ

การเฝ้าติดตามข่าวสารของพี่น้องเสื้อแดงจากเอเชียอัพเดท ทำให้ป้าสมจิตต์และป้าจิตตราทราบข่าวทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องผู้ต้องขัง เสื้อแดง น้องก้านธูป คุณสมยศ ฯลฯ  ทั้งสองคนรู้สึกเห็นใจทั้งฝากความห่วงใยและกำลังใจไปถึงทุกคน และอยากให้รัฐบาลช่วยเหลือพวกเขา และพี่น้องเสื้อแดงที่ยังถูกจับกุมคุมขังอยู่ได้รับอิสรภาพด้วย

ส่วนป้าจิตตรานั้น   ถึงตอนนี้   หวังเพียงแค่อยากให้ทักษิณรับรู้เรื่องของลุงประชา  ศรีคูณ  คนที่ลุงกับป้าไปต่อสู้เพื่อให้ได้กลับมาประเทศไทย  ว่ายังรักและเป็นห่วง  แม้จะอยากให้กลับประเทศไทยโดยไวๆ แต่... ถ้ายังไม่ปลอดภัยก็ยังไม่ต้องกลับมา


ดูคลิปสัมภาษณ์ เพราะรัก (1) ลุงประชา-ป้าจิตตรา-ป้าสมจิต ความยาว:: ‎5:57



หมายเหตุ

[1] https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10150458331067895&set=a.115714592894.102440.657712894&type=1

[2] Redfam Fund  :   กลุ่มผู้ช่วยเหลือญาติผู้ต้องหาคดีการเมือง จ.อุบลราชธานี และ จ.เชียงใหม่

[3] หลังจากการที่จิตตรา คชเดช พบกับพี่สมจิตโดยบังเอิญที่อัมพวา เมื่อ 2 มกราคม 55  ณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ ก็ไปเยี่ยมลุงประชาและป้าจิตตรา ศรีคูณ ในวันรุ่งขึ้น พร้อมเงินช่วยเหลือส่วนตัว 5,000 บาท   แต่ที่มากกว่านั้นสำหรับป้าจิตตราคือกำลังใจที่ได้รับกับคนที่แกบอกว่ารัก มาก เหมือนลูกชายคนโต จนพี่สมจิตต้องปรามว่าอย่าดึงเขาลงมา

[4] สมทบทุนช่วยเหลือ ลุงประชา – ป้าจิตตรา  ศรีคูณได้ที่บัญชีธนาคารกรุงไทย สาขาตลาดแม่กลอง ชื่อบัญชี นางจิตตรา ศรีคูณ   เลขที่บัญชี 709-012-764-8

[5] เพื่อนเสื้อแดงที่ไปเที่ยวอัมพวา แวะไปอุดหนุนและให้กำลังใจกันได้ที่ ร้านอัมพวาตามสั่ง  ข้างสถานีตำรวจอัมพวาได้ทุกวัน ศุกร์ – เสาร์ – อาทิตย์

ที่มา fb Redfam Fund

จดหมายจาก นายบัณฑิต อานียา ที่ยังไม่ถึงเลขาธิการสหประชาชาติ

52/1 หมู่ 6 ซ.เพชรเกษม 108 แยก 9
แขวงหนองค้างพลู เขตหนองแขม
กรุงเทพมหานคร
ประเทศไทย



11 มกราคม 2555

เรียน ท่านเลขาธิการองค์การสหประชาชาติ


ข้าพเจ้า นายบัณฑิต อานียา สัญชาติไทย อายุ 68 ปี ปัจจุบันถูกรัฐบาลไทยดำเนินคดีอาญา ในข้อหาดูหมิ่น หมิ่นประมาท แสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท ซึ่งศาลชั้นต้นของไทยได้มีคำพิพากษาให้จำคุกข้าพเจ้า 4 ปีในความผิดดังกล่าวแต่ให้รอลงอาญาไว้มีกำหนด 3 ปี แต่รัฐบาลไทยได้ยื่นอุทธรณ์ และศาลอุทธรณ์ของไทยได้พิพากษาให้จำคุกข้าพเจ้าเป็นเวลา 2 ปี 8 เดือนโดยไม่รอการลงโทษ

ข้าพเจ้าถูกดำเนินคดีในข้อหาข้างต้น เนื่องจากการเขียนหนังสือแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการเมืองและการปกครอง และการพูดแสดงความคิดเห็นทางการเมืองในระหว่างการสัมมนาที่จัดโดยรัฐบาลไทย ถ้อยคำแสดงความคิดเห็นในหนังสือของข้าพเจ้าที่ถูกรัฐบาลไทยดำเนินคดี และศาลอุทธรณ์ของไทยพิพากษาจำคุกนั้น อาทิเช่น “ภายในศาลยุติธรรมของทุกประเทศในโลก ควรอย่างยิ่งที่จะมีตราชูเท่านั้นที่ติดไว้เหนือบัลลังก์ศาลเพื่อให้เป็น สัญลักษณ์แห่งความยุติธรรม นอกจากนี้แล้วก็ไม่สมควรที่จะเอารูปอื่นใด หรือรูปบุคคลใดไปติดไว้ในศาลนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ควรเป็นอย่างยิ่งที่เอารูปของผู้ปกครองที่มีอำนาจอยู่ เหนือกฎหมายไปติดไว้ในศาลยุติธรรมโดยเด็ดขาด” ศาลไทยเห็นว่า “เป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ เพราะการพิจารณาคดีในศาลยุติธรรมจะต้องทำในพระปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์ และในห้องพิจารณาคดีจะมีพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวติด อยู่เหนือบัลลังก์ศาล การที่ข้าพเจ้ากล่าวว่าควรที่จะเอาตราชูมาติดไว้ โดยไม่นำรูปของผู้ปกครองที่มีอำนาจอยู่เหนือกฎหมายไปติดไว้ มีความหมายทำนองว่าไม่ควรนำพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ไปติดไว้ ถ้อยคำดังกล่าวแสดงถึงการไม่ถวายความเคารพองค์พระมหากษัตริย์

ข้อความ ที่ข้าพเจ้าแสดงความคิดเห็นอีกตอนหนึ่ง “การลดโทษหรือการอภัยโทษแก่นักโทษ พึงกระทำได้โดยเหตุผลเพียงประการเดียวเท่านั้น คือ นักโทษสำนึกในความผิดของตนและตั้งใจที่จะไม่ทำความผิดซ้ำอีก การลดโทษหรือการอภัยโทษแก่นักโทษเพื่อเป็นการสร้างบารมีแก่ผู้ลดโทษหรือแก่ ผู้อภัยโทษนั้น สมควรสิ้นสุดลงได้แล้ว” ศาลไทยเห็นว่า ข้าพเจ้าเขียนโดยมีความหมายทำนองว่า การลดโทษหรือการอภัยโทษเป็นการสร้างพระบารมี ซึ่งความจริงแล้วพระมหากษัตริย์ใช้พระราชอำนาจในการลดโทษหรือการอภัยโทษ โดยเป็นการพระราชทานพระเมตตา และทรงปฏิบัติตามหลักทศพิธราชธรรม ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์
ข้อความ อีกตอนหนึ่ง “คนบางคน คนบางครอบครัว และคนบางกลุ่ม เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือกองทัพ เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือกฎหมาย เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือคนทั้งประเทศ เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือฟ้า เป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือสวรรค์ และเป็นผู้ที่มีอำนาจอยู่เหนือพระผู้เป็นเจ้า แต่เราไม่ต้องการให้เขาเหล่านั้นมีอำนาจอยู่เหนือความเป็นธรรม” ศาลไทยเห็นว่า ข้าพเจ้าต้องการสื่อความหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชินี รัชทายาทและพระบรมวงศานุวงศ์ เนื่องจากพระมหากษัตริย์ทรงดำรงพระองค์อยู่ในฐานะจอมทัพไทย ซึ่งมีพระราชอำนาจเหนือกองทัพ ข้าพเจ้าเขียนโดยมีความหมายทำนองว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมวงศานุวงศ์ทรงมีพระราชอำนาจและพระอำนาจเหนือบุคคลทั้งประเทศ เหนือฟ้า เหนือสวรรค์ และเหนือความเป็นธรรม ควรจะจำกัดขอบเขตมิให้ทรงมีพระราชอำนาจ ซึ่งความเป็นจริงแล้วพระมหากษัตริย์มิได้อยู่เหนือกฎหมาย โดยพระองค์อยู่ภายใต้กฎหมายรัฐธรรมนูญ และเป็นผู้ให้ความเป็นธรรมแก่บุคคลในแผ่นดิน ไม่เคยทำให้ประชาชนได้รับความเดือดร้อน ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการดูหมิ่นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ข้อความ อีกตอนหนึ่ง “ในระหว่างการยกหมาบางตัว และหมาบางครอบครัวให้มีค่าเท่ากับคน กับการกดคนบางคนและคนบางครอบครัวให้มีค่าเท่ากับหมา(หรือการกดคนทั้งแผ่นดิน ให้มีค่าเท่ากับหมา) อย่างไหนประเสริฐล้ำเลิศมากกว่ากัน เจ้าของหมาด้วยความรักหมาย่อมสามารถยกย่องหมายให้เท่ากับคนได้ หรือในทางกลับกัน การกดคนให้เท่ากับหมา ก็มีความหมายเหมือนกัน แต่ว่าการกดคนให้เท่ากับหมาเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่พึงกระทำ” ศาลไทยเห็นว่า จำเลยต้องการสื่อความหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพราะทองแดงคือชื่อของสุนัขที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเลี้ยง และทรงพระราชนิพนธ์เรื่องราวเกี่ยวกับทองแดงไว้ พร้อมทั้งพระราชทานให้จัดทำเสื้อยืดที่มีสัญลักษณ์รูปของทองแดงติดไว้ที่ตัว เสื้อออกจำหน่าย จำเลยเขียนข้อความโดยมีความหมายทำนองว่า คนยังมีความหมายไม่เท่ากับสุนัขของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งความจริงแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์เรื่องทองแดงโดยมีสาระสำคัญว่า สุนัขมีความกตัญญูรู้คุณ แต่มิได้ประสงค์ที่จะเปรียบเทียบระหว่างคนกับสุนัข ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์

ข้อความ อีกตอนหนึ่ง “มีความจริงอันแสนปวดร้าวใจที่ว่า ในประเทศนี้มีบางคน บางครอบครัว และมีคนบางกลุ่ม มีอำนาจสูงสุดอย่างไม่มีอำนาจอื่นเทียบได้ และโดยไม่มีอำนาจอื่นคานไว้ เพราะเหตุนี้คนเหล่านั้นจึงสามารถดำรงตนอยู่เหนือกฎหมาย ดำรงตนอยู่เหนือฟ้า ดำรงตนอยู่เหนือสวรรค์ และดำรงตนอยู่เหนือพระเจ้า แต่กระผมจะพยายามอย่างสุดชีวิตจิตใจที่จะขัดขวางมิให้เขาหรือเครือญาติของ เขาหรือพวกพ้องของเขาดำรงตนอยู่เหนือความเป็นธรรมเป็นอันขาด และประชาชนชาวไทยผู้รักสันติสุข คงไม่ต้องการเป็นใหญ่ในแผ่นดินหรอก แต่ประชาชนมีสิทธิอันชอบธรรมที่จะเรียกร้องให้ผู้เป็นใหญ่มากที่สุดใน แผ่นดิน ที่มีอำนาจอยู่เหนือความเป็นธรรม ได้โปรดมีมหากรุณาธิคุณลดความเป็นใหญ่อย่างล้นฟ้า ล้นแผ่นดินของเขา หรือของครอบครัวของเขา หรือของพวกพ้องของเขา ลงเสียบ้างหน่อยหนึ่งเถิด เพื่อว่าการทำเช่นนั้นจะเป็นการบรรเทาความปวดร้าวใจที่สุมอยู่ในหัวใจของปวง ชนชายไทยทั้งแผ่นดินอย่างมากล้นมาแต่เดิมลงไปได้บ้างสักเล็กน้อยก็ยังดี” ศาลได้เห็นว่า จำเลยเขียนข้อความดังกล่าวโดยมุ่งหมายถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพราะมีคำว่าผู้เป็นใหญ่มากที่สุดในแผ่นดินและใช้คำราชาศัพท์ว่าได้โปรดมี มหากรุณาธิคุณ จำเลยเขียนข้อความดังกล่าวโดยมีความหมายในทำนองว่าให้พระมหากษัตริย์ลดพระ ราชอำนาจลง โดยเห็นว่าพระมหากษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจเหนือทุกสิ่งทุกอย่าง และมีอำนาจล้นฟ้าล้นแผ่นดิน ไม่มีคุณธรรมและไม่มีความเป็นธรรม แต่ความจริงแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงปฏิบัติพระราชภารกิจตามที่รัฐธรรมนูญและตาม ที่กฎหมายบัญญัติไว้ ข้อความดังกล่าวเป็นการลบหลู่ดูหมิ่นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชินี รัชทายาท และพระบรมวงศานุวงศ์ และเป็นการแสดงความอาฆาตมาดร้าย โดยใช้ข้อความว่าจะพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะขัดขวาง


ศาล ไทยได้ให้เหตุผลในการลงโทษข้าพเจ้าตอนหนึ่งว่า “ตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุด และประมวลกฎหมายอาญาดังกล่าว ย่อมเห็นได้โดยแจ้งชัดว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนั้น ทรงดำรงอยู่ในฐานะพระประมุขของประเทศ ทรงเป็นที่เคารพสักการะ ผู้ใดจะล่วงละเมิดหรือใช้สิทธิและเสรีภาพให้เป็นปฏิปักษ์ในทางหนึ่งทางใด มิได้ ทั้งรัฐและประชาชนต่างมีหน้าที่ที่ต้องรักษาไว้ซึ่งสถาบันพระมหากษัตริย์ให้ ดำรงคงอยู่คู่ประเทศตลอดไป ไม่เพียงแต่กฎหมาย แม้ในความรู้สึกนึกคิดของประชาชนชาวไทยอันมีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ก็ให้ ความเคารพสักการะและยกย่องเทิดทูนไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อมตลอดมาตั้งแต่ โบราณกาล การที่จะกล่าววาจาหรือเขียนข้อความจาบจ้วงล่างเกิน เปรียบเทียบ เปรียบเปรย หรือเสียดสี ให้เป็นที่ระคายเคืองต่อเบื้องพระยุคลบาทนั้น หามีบุคคลกล้าบังอาจไม่ กล่าวโดยสรุป ข้าพเจ้าถูกรัฐบาลไทยฟ้องร้องดำเนินคดี และศาลไทยพิพากษาลงโทษจำคุก เนื่องจากรัฐบาลไทยและศาลไทยเห็นว่า การแสดงความคิดเห็นของข้าพเจ้าเป็นการชักชวนให้คนไม่เคารพรักในพระมหา กษัตริย์ไทย พระราชินี รัชทายาท และราชวงศ์ ทั้งนี้รัฐบาลไทยและศาลไทยเห็นว่า การแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์จะต้องเป็นการแสดงความเคารพรัก เท่านั้น โดยสะท้อนให้เห็นจากเหตุผลที่ศาลไทยพิพากษาลงโทษจำคุกข้าพเจ้าดังกล่าวข้าง ต้นว่า “ทั้งรัฐและประชาชนต่างมีหน้าที่ที่ต้องรักษาไว้ซึ่งสถาบันพระมหากษัตริย์ ให้ดำรงคงอยู่คู่ประเทศตลอดไป ไม่เพียงแต่กฎหมาย แม้ในความรู้สึกนึกคิดของประชาชนชาวไทยอันมีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์ ก็ให้ความเคารพสักการะและยกย่องเทิดทูนไว้เหนือเกล้าเหนือกระหม่อมตลอดมา ตั้งแต่โบราณกาล การที่จะกล่าววาจาหรือเขียนข้อความจาบจ้วงล่วงเกิน เปรียบเทียบ เปรียบเปรย หรือเสียดสี ให้เป็นที่ระคายเคืองต่อเบื้องพระยุคลบาทนั้น หามีบุคคลกล้าบังอาจไม่” ข้าพเจ้าขอยืนยันว่า ข้อกล่าวหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพฯ เป็นสิ่งที่ขัดต่อสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นโดยบริสุทธิ์ใจของ ประชาชน เป็นการปิดกั้นมิให้ประชาชนไทยแสดงความคิดเห็นทางการเมืองใดๆที่พาดพิงถึง พระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์ นอกจากแสดงความเคารพ รัก เทิดทูน เท่านั้น
ข้าพเจ้า เชื่อมั่นว่า สำหรับประเทศที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย ให้ความเคารพต่อสิทธิเสรีภาพและศักดิ์ศรีความเป็นคน ย่อมเห็นพ้องต้องกันว่า ชะตากรรมที่ข้าพเจ้าได้รับและที่กำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้ เป็นการละเมิดต่อหลักสิทธิมนุษยชนสากล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น สิ่งที่เกิดขึ้นนับเป็นอาชญากรรมที่รัฐบาลไทยทำต่อประชาชนของตนอย่างแน่นอน

นอกจากข้าพเจ้าแล้ว ยังมีประชาชนและนักเคลื่อนไหวอีกจำนวนหนึ่งที่ถูกกักขังและลงโทษในความผิดเดียวกับข้าพเจ้าด้วย

ข้าพเจ้า ขอร้องเรียนมายังท่านโดยตรง ด้วยความเชื่อมั่นว่า หากท่านทราบถึงข้อเท็จจริงในชะตากรรมของข้าพเจ้าและนักโทษการเมืองอื่นๆใน ประเทศไทยแล้ว การดำเนิกการของท่าน ย่อมส่งผลต่อการปฏิบัติของรัฐบาลไทยและเจ้าหน้าที่ของไทยที่มีต่อนักโทษ การเมือง ท่านสามารถอธิบายและโน้มน้าวให้รัฐบาลไทยยุติการกักขังและทรมานนักโทษ การเมือง เช่นข้าพเจ้าหรือนักโทษการเมืองอื่นๆได้

ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า ท่านซึ่งเป็นผู้นำของรัฐที่เป็นประชาธิปไตย และเคารพในสิทธิเสรีภาพของมนุษย์ชาติ จะไม่เพิกเฉยต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองไทยดังที่ข้าพเจ้าร้องเรียนต่อท่าน ดังกล่าว ข้าพเจ้าขอวิงวอนให้ท่านได้โปรดดำเนินการโดยด่วนในทุกวิถีทางเท่าที่สามารถ ทำได้เพื่อให้รัฐบาลไทยยุติการกักขังและทรมานนักโทษทางการเมือง และคืนเสรีภาพให้กับผู้คนที่เขากักขังไว้

ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่า ในทุกเวที ในทุกสถานที่ ท่านซึ่งเคารพในสิทธิมนุษย์ชน จะได้โปรดดำเนินตามที่ข้าพเจ้าร้องขอ


(นายบัณฑิต อานียา)



โปรดติดต่อข้าพเจ้าที่(Contact Address)

52/1 หมู่ 6 ซอยเพชรเกษม 108 แยก 9 แขวงหนองค้างพลู

เขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย

โทร.083−0619237

หรือ Contact Address of
Prawais Prapanugool 256/193
Soi Watcharapol 3 Junction 1 Khlong Thanon Sub-District Sai Mai District Bangkok 10220 Thailand


---------------

52/1 Group 6, Petchkasem 108, 9th Intesection,
Nong Kang Ploo Sub-District
Nong Kaem District
Bangkok, Thailand
Tel. 083-0619237


January 11, 2012


His Excellency Secretary General Ban Ki Moon,

My name is Mr. Bundith Arniya, a 71 years old Chiness nationality. I had recently been criminally proceeded by the government on the Lèse majesté charge, which the Civil Court sentenced me to a 4-years term on that guilty charge. The court ruled on a 3-years mitigation on my favor. However, the Thai government filed an appeal and the Appeal Court sentenced me to prison for two years and eight months, with no grace period.

I was prosecuted on charges above due to my written comments regarding to politics and administration and speaking of my political opinion during a seminar organized by the Thai government.

The wordings on my personal opinion in my own book, which was prosecuted by the Thai government and the Appeal Court, that sentenced me into prison could be provided as some examples, such as: “within every justice courts in the world, it is appropriate to have the only the scale sign hung over the bench to be the symbol of justice. Aside from this, it is not expedient to have any other forms or photos of any individuals hung in the courttoom. Especially, it is very inappropriate to have the photos of the ruler who has authority above the law hung on the wall in the courtroom.” The Thai Court concluded that “this is to blaspheme His Majesty the King because the trial in the Court of Justice must be performed under His Majesty the King’s signature and the courtroom should have the photos of His Majesty the King hung above the bench. From what I stated that it should be the scale hung above the bench instead of bringing the ruler’s photos who has the authority above the law affixed on the wall, had been interpreted that it was inappropriate to hang His Majesty the King’s photos on the wall. These wordings demonstrated disrespectfulness to His Majesty the King.

Some statements that were excerpted from my personal opinion: “to reduce the sentence or to pardon the prisoner should be made with only one reason. That is the prisoner should acknowledge his/her guilt and show the intention of not to commit this crime again. The practice to reduce the sentence or to pardon the prisoner in order to create more charisma for the person who grants the reduction or to pardon the sentence, should be ended.” The Thai Court concluded that my writings were interpreted as to reduce or pardon the sentence would mean to create more charisma. The fact is that, His Majesty the King exercise his power vested in him to reduce or to pardon by giving his merciful graces and committing based on the ten virtues of the King. These words are considered blasphemy to His Majesty the King.

Another section of the book stated, “ some individuals, some families and some groups have the authorities more powerful than the armed forces. They also possess the powers beyond the laws and every citizen who live in the country. They are the persons who have limitless of power beyond any boundary of heavenly sky and even beyond every almighty gods. However, we do not want to witness these individuals having their powers and authorities beyond the truth and justice.” The Thai Court found that I intended to convey that the statements refer to His Majesty the King, Her Majesty the Queen, the Crown Prince and the Royal Family because His Majesty the King has served as Thailand’s Commander in Chief. He has the power and authority higher than the armed forces. (The Court stated that) my writing seemed to be interpreted as if His Majesty the King and the Royal Family have the powers and authorities above every citizen, beyond the sky, heaven and justice. There should be some boundary limitations for him not to exercise these powers. The fact is that, His Majesty the King is not above the law because he is under the law of constitution and he is the one who provides the justice to every individual on the land. He has never made anyone suffered. These wordings were to blaspheme to His Majesty the King.

Another section has been excerpted from the book, “In order to praise some dogs and some dogs’ families to be as worth as any individual and to suppress some persons or some families to be as worth as same as the dog (or to suppress every citizen on the land to be worth as same as the dog), which one is more heavenly worthwhile? The dog’s owners who have shown their love for the dogs should praise the dogs as worth as any human beings. On the contrary, to suppress the human beings to be as worth as the dogs, should apply for the same meaning. However, to suppress any individuals to be as worth as the dog, should not be practiced by any human beings.” The Thai Court ruled that the defendant would like to convey the interpretation of His Majesty the King because “Thong Dang” (means -> Copper in English) is the name of the dog that His Majesty the King is the owner and he was written the articles regarding Thong Dang. In an addition, he gave the request to manufacture the T-Shirts that had Thong Dang’s emblem on the shirts for distributed sales. The defendant wrote the article in a way that any individual was worth not the same as His Majesty’s dog. The fact was that, His Majesty the King wrote about Thong Dang’s stories with the main theme that the dogs had their own gratitude. However, his Majesty the King did not wish to make a comparison between the human beings and the dogs. These writings from the defendant were blasphemed to the monarchy.

Another excerption, “There is a real heartache that in this country, there are some individuals, some families and some groups of people having the absolute supremacy that no any other authorities should be brought in for comparison and there are no system of any checks and balances. Because of this reason, these groups of people can live themselves above and beyond the rules of laws, living beyond the boundaries of earth or heaven and even almighty gods. However, I would wholeheartedly try my best to definitely obstruct them or their relatives or their friends and allies to live above and beyond justice. The peaceful Thai citizen might not need these people to become the rulers of the land. However, the people have their legitimate rights by requesting the powerful rulers of the land who also have the authorities above and beyond justice, to give their mercifully gracefulness in letting their great mightiness beyond the heaven and earth, including of their families or their friends and allies, having their authorities reduced just a notch. By performing these actions, it is still a little bit better in order to help alleviating the heartaches that have been accumulated inside the hearts and minds over all Thai citizens for a long time.” The Court concluded that the defendant wrote these statements with a direct intention to be interpreted as to His Majesty the King because there were the wordings of the powerful ruler of the land and use the royal wordings of mercifully gracefulness. The defendant wrote these statements which deemed to be interpreted as asking His Majesty the King to reduce his authority because of viewing that His Majesty the King has absolute powers beyond every means and also has limitless of authorities with no virtues and justices. However, the fact is that His Majesty the King has performed his duties according to what the constitution and the laws had assigned. These indicated statements were to disparage His Majesty the King, Her Majesty the Queen, the Crown Prince and the Royal Family and also demonstrated the malicious motive by using the wordings of “wholeheartedly try his best to obstruct them.”

The Thai Court provided the reason in part of my sentencing that “ based on the provisions on the Constitution of the Kingdom of Thailand, which is a supreme law of the land and also from the Criminal code indicated, are obviously demonstrated that His Majesty the King is in the position of a revered monarch and no one should be offensive or exercise any rights or freedoms in an antagonistic way. The state and its citizen have responsibilities to foster the monarchy to instll over there forever. Not only to the rules of law, but also the sentiments of the Thai citizen toward the monarchy will also respectfully worship and highly praise as if they are above their own spirits since an ancient time. To say any words or write any encroaching statements by comparing, implying or satirizing His Majesty, no individuals should dare in doing these actions.

In conclusion, I have been prosecuted by the Thai government to proceed with the charges and the Thai Court had convicted me because the Thai government and the Thai Court agreed that my personal expressions were the action to persuade the disrespectfulness toward the Thai monarchy, the Queen, the Crown Prince and the Dynasty. The Thai Government and the Thai Court had the same views that the expression toward the Monarchy should be demonstrated only the lovely respectful way. This was seen as a reflection from the reason that the Thai Court sentenced me from previously stated, “Both state and its citizens have the duties to foster the monarchy to continuously and permanently stay with the kingdom, not only the laws. Even in the feelings and sentiments of the Thai citizens toward the monarchy should do with respectfully worship and praise above their own spirits since an ancient time. To say or write any statements that would intrude, encroach, compare, imply or satire toward His Majesty’s displeasingness, definitely, should not occur.

I would like to affirm that, the Lèse majesté charge is the law that wholeheartedly violates the rights to freedom of expression. It blocks the Thai citizens not to express any political opinions that refer to the monarchy and members of the Royal family, except only to demonstrate their beloved respectfulness and admiration.

I believe that for a country governed by a democratic system with respects toward the rights and freedoms and honors of being human, will unanimously agree that the predestination that I have received and still now encounter is a violation of international human rights, especially to, the freedom of expression. The event that happened is considered as a crime that the Thai government definitely committed toward its own citizen.

In an addition to myself, there are groups of people and activists that have been sent to prison and convicted with the same charge as mine.

I confidently and directly appeal that if you have learned of my predestination and of other Thai political prisoners’ truthfulness; you actions will result in how the Thai government and their officials should handle their political prisoners. You should be able to illustrate and persuade the Thai government to completely cease the incarcerations and tortures to all political prisoners, such as mine or the others.

I am confident that you are the leader of the democracy state and respect in the freedom rights of humanity. You will not ignore to the events that had happened in Thailand according to what I had previously stated an appeal. I plead you to urgently proceed in every and many possible ways. So, the Thai government will cease the incarcerations and tortures to all political prisoners and return the freedoms to these individuals who are currently detained.

I am confident that in every arena and every place, a person, such like you who pays the respects in human rights will be kindly proceeding on the requests I have faithfully submitted.



Mr. Bundith Arniya



Please contact me at the following address:

52/1 Group 6, Petchkasem 108, 9th Intesection,
Nong Kang Ploo Sub-District
Nong Kaem District
Bangkok, Thailand
Tel. 083-0619237

or Contact Address of Mr. Prawais Prapanugool
256/193 Soi Watcharapol 3 Junction 1
Khlong Thanon Sub-District
Sai Mai District
Bangkok 10220 Thailand

ที่มา thaienews

ข่าวเกี่ยวข้อง
คดี 112 : กรณีบัณฑิต อานียา (จือเซ็ง แซ่โค้ว)

ภรรยาของเหยื่อสไนเปอร์ที่บ่อนไก่ ขอความช่วยเหลือด่วน!!

เนื่องจากวันก่อนได้คุยกับพี่อ้อ (ภรรยาพี่คิม ฐานุทัศน์ อัศวสิริมั่นคง- ถูกยิงที่บ่อนไก่เป็นอัมพาต ขณะนี้รักษาตัวอยู่ห้อง ICU รพ.มเหสักข์)

หลังจากที่คิมต้องเข้ารักษาตัวที่รพ. พี่อ้อจึงมีความประสงค์อยากจะหางานทำเพื่อมีรายได้มาจุนเจือครอบครัวและค่ารักษาพยาบาล (ปกติ ในขณะพี่คิมอยู่บ้าน พี่อ้อจะดูแลพี่คิมอย่างใกล้ชิดตลอด 24 ชม.ออกไปทำงานไม่ได้)

เราอยากมาชวนพี่ๆ เพื่อนๆ ใครสะดวก มีงาน หรือรู้จักงานที่พี่อ้อพอทำได้ รบกวนมาแนะนำหน่อยค่ะ พี่อ้อ มีความสามารถในด้านการเย็บจักร และทำขนมได้บางอย่าง มีนิสัยสู้งาน ฉลาด ประหยัดอดออม ถ่อมตัว พูดน้อย และขี้เกรงใจ

เราอยากได้งานที่มีรายละเอียดนิดหน่อย ตามนี้

1. อยู่ไม่ไกลจากบริเวณบ่อนไก่ (บ้าน) และบางรัก (รพ.) มากนัก
2. เลิกงานตรงเวลาเพื่อที่พี่อ้อจะสามารถกลับมาดูสามีได้ด้วย

ท่านผู้ใดมีช่องทางช่วยเหลือพี่อ้อ ติดต่อโดยตรงได้ที่ "แด่เพื่อน ผู้เดือดร้อน" หรือ โทร. 089-796-1834 ค่ะ ฝากประชาสัมพันธ์ให้ด้วย ขอบพระคุณมากค่ะ


ที่มา fb แด่เพื่อน ผู้เดือดร้อน

*****************************

เพิ่มเติม เลขที่ บ/ช

แด่เพื่อน ผู้เดือดร้อน
เลขหน้าสมุดบัญชี

ชื่อบัญชี : นางวรานิษฐ์ อัศวสิริมั่นคง
เลขที่บัญชี : 980-1-94250-9
ธนาคาร : กรุงไทย
สาขา : คาร์ฟูร์ พระราม 4

ที่มา prachatalk

สมพาน พุทธจักร : เหยื่อกระสุน M16 ที่บ่อนไก่

เพิ่งวางสายโทรศัพท์จากผู้หญิงคนหนึ่ง บ่ายแก่ๆวันนี้ผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์เข้ามา บอกว่าได้เบอร์โทรมาจากคนอัมพวา คำทักทายแรก”พี่ค่ะช่วยหนูด้วย” และก็เริ่มเล่าเรื่อง เขาชื่อสมพาน เรียกสั้นๆว่า “โสม” เคยร่วมชุมนุมกับเสื้อแดงเข้าไปทำอาหารในเต๊นแดงบุรีรัมย์ หลังเลิกงาน เมื่อก่อนทำอาชีพแม่บ้านณี่ปุ่น สามีขับแท็กซี่

เมื่อสถานการณ์ตึงเครียดเข้าไปราชประสงค์ไม่ได้ โสมก็เลยไปที่บ่อนไก่ วันที่ 17 พฤษภาคม 2553 เวลา 18.40 น. โสมถูกยิงจากด้านหลังซ้ายมือกระสุนไม่ทะลุ ได้รับการผ่าตัดทันที ผ่าด้านหน้ายาว หมอบอกว่าเป็นกระสุน “ M16 “

เมื่อได้รับบาดเจ็บงานต้องได้ออกจากงานเพราะนอนให้สามีดูแลอยู่นาน ปัจจุบันยังต้องหาหมอเป็นระยะและไม่สามารถทำงานได้อย่างคนปกติ ดีหน่อยที่สามารถเดินได้และทำงานเล็กน้อยเช่นล้างจานได้บ้างและช่วงเหลือตัวเองได้บ้าง แต่ไม่สามารถทำอาหารหรืองานอื่นๆได้เลย การหาหมอต้องจ่ายเงินเองทุกครั้ง

ได้รับการช่วยเหลือเยียวยา
1. ได้รับเงินจากนปช. (ศูนย์เยียวยา) 10,000 บาท
2. ได้รับเงินจากคุณจตุพร(ตู่) 15,000 บาท (ให้เพื่อเอาไปจ่ายค่าเอ็กซเรย์)
3. ได้รับจากรัฐบาล (สมัยอภิสิทธ์) 60,000 บาท
4. ได้รับเงินจากเอาใบรับรองแพทย์ไปที่ศูนย์เยียวยา (นปช.) 4 ครั้ง ครั้งละ 5,000 = 20,000 บาท

ช่วงหลังนำใบรับรองแพทย์ไปอีกทางศูนย์แจ้งว่าไม่มีเงินสำหรับการเยียวยาแล้ว

ชีวิตตอนนี้ลำบากมาก ลูกคนโตอายุ 18 ปีให้ออกจากโรงเรียนในขณะที่เรียนการโรงแรม คนกลาง 7 ขวบอยู่ป.1 คนเล็ก 6 ขวบ อยู่อนุบาล ไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าบ้านมาเป็นปีแล้วเจ้าของบ้านเป็นเสื้อเหลืองยังสงสารให้อยู่ต่อ แต่ให้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ แต่สองเดือนหลังไม่มีเงินจ่ายค่าน้ำไฟ มอเตอร์ไซร์ไม่ได้ส่งค่างวดมา 4 เดือนคาดว่าวันสองวันนี้ทางร้านจะมายึด สามีขับแท็กซี่เช่า

บางทีท้อแท้สิ้นหวัง ถูกเยาะเย้ยจากเพื่อนบ้านว่าพวกขายชาติบ้าง หรือสมน้ำหน้าที่โดนยิง

วันนี้ที่โทรมาคืออยากรู้ว่าที่เห็นเขาจัดคอนเสิร์ตกันจะเอาเงินมาช่วยเหลือผู้บาดเจ็บเขาจะได้หรือเปล่า และต้องทำยังงัย ไม่เห็นมีใครติดต่อมาเลย
ปัจจุปันพักอยู่ในกรุงเทพฯย่านสุขุมวิท 71

กำลังรอการช่วยเหลืออยู่จากแกนนำหรือรัฐบาล เขาหวังว่าการต่อสู้ของเขาจะไม่สูญเปล่า

จิตรา คชเดช
5 มกราคม 2555

***ส่วนตัวก็หวังว่าเสียงนี้จะทำให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องได้ยินและช่วยกันดูแลเขา ยังมีอีกหลายช่องทางที่จะช่วยเหลือเขาในขณะที่พวกเราเป็นรัฐบาล


ที่มา fb Jittra Cotchadet

ข่าวเกี่ยวข้อง 

สมพาน พุทธจักร เหยื่อกระสุนพฤษภาเฉียดตาย ได้ค่าชดเชย 2,800

3 ม.ค.54  นางสมพาน พุทธจักร อายุ 39 ปี ผู้ได้รับบาดเจ็บจากการสลายการชุมนุมเมื่อวันที่ 17 พ.ค.53 เดินทางไปรับเงินเยียวยาที่กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม โดยได้รับเงินเป็นจำนวน 2,800 บาท ทั้งนี้ สมพารเป็นแม่ของลูกๆ 3 คน พยายามจะเข้าไปชุมนุมที่แยกราชประสงค์ แต่โดนยิงเข้าที่กลางหลังบริเวณบ่อนไก่เสียก่อน หลังผ่าตัดต้องนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลนาน 14 วัน และต้องพักฟื้นที่บ้านนาน 4 เดือนจึงจะสามารถเริ่มช่วยเหลือตัวเองได้

"ภรรยาผมทำงานไม่ได้เลยตั้งแต่ถูกยิงจนถึงตอนนี้เป็นเวลากว่า8 เดือนคุณชดเชยให้เราเท่านี้เองหรือ" สุวรรณ ทับทอง สามีของนางสมพานกล่าวและว่าทางกรมคุ้มครองสิทธิขอให้แพทย์เขียนใบรับรองแพทย์อีกครั้งโดยให้ประมาณการระยะเวลารักษาตัวแต่แพทย์ที่รพ.ราชวิถีปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่าไม่สามารถระบุได้

ทั้งนี้ ใบรับรองแพทย์เบื้องต้นของรพ.ราชวิถี ระบุว่า สมพานถูกระสุนปืนยิงเข้าที่หลังด้านซ้าย ได้รับบาดเจ็บ โดนลำไส้เล็ก, ตับอ่อน, ตับ, ไต ได้ทำการผ่าตัดรักษา รับไว้รักษาตัวที่รพ. ตั้งแต่วันที่ 15 พ.ค.-31 พ.ค.53

สำหรับความเป็นมาของเหตุการณ์นั้น สมพารเล่าว่า เมื่อก่อนไม่เคยสนใจเรื่องการเมือง ไม่เคยไปร่วมชุมนุมจนมีครั้งหนึ่งพี่สาวมาจากต่างจังหวัดได้ชวนไปหาที่ผ่านฟ้า ซึ่งถือเป็นครั้งแรกที่เข้าไปในที่ที่มีการชุมนุม แต่ไม่ได้คิดว่าจะไปอีก หลังจากนั้นพอกลับมาดูสื่อที่ออกข่าวเกี่ยวกับการชุมนุมของคนเสื้อแดงก็เห็นว่าไม่ตรงกับความเป็นจริง ไม่เหมือนกับที่เราไปมา จึงกลับมาร่วมชุมนุมอีกครั้งเพราะรับไม่ได้กับข่าวสารที่บิดเบือนจึงอยากพิสูจน์ อีกทั้งตนยังเป็นคนที่ชื่นชอบคุณทักษิณ ชินวัตร ด้วย

“เหตุการณตอนที่โดนยิงจำได้ไม่เคยลืม วันนั้นได้ข่าวว่าจะมีทหารมาสลายการชุมนุม เป็นห่วงพี่น้องที่อยู่ที่ราชประสงค์ แต่เข้าไม่ได้จึงมาอยู่ที่บริเวณบ่อนไก่ ตอนมาถึงได้สักพักก็พลัดหลงกับสามีจึงเดินหา แล้วเดินเข้าไปอยู่ตรงใต้ทางด่วน ซึ่งบริเวณนั้นคนเยอะ แล้วก็มีคนตะโกนขึ้นมาบอกว่า "หมอบๆ ทหารยิง หลบเร็ว" พี่ยังไม่ทันหมอบก็โดนยิงเข้าที่หลังเสียก่อน รู้ว่าโดนยิงเพราะมันรู้สึกว่ามีอะไรทะลุเข้าหลังเรา ตอนนั้นลืมตาไม่ขึ้นแล้วแต่รู้สึกเจ็บปวด เรายังได้ยินทุกอย่างจำได้หมดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง มีคนมาช่วยเรียกเราตลอดเวลาเพื่อให้เรารูู้สึกตัวไม่ให้หลับ กลัวเราตาย จนถึง รพ.” สมพานกล่าว

ส่วนสามีของนางสมพาน กล่าวว่า หลังจากพลัดหลงกับภรรยาได้พยายามตามหา และโทรเข้ามือถือหลายครั้ง จนมีคนเก็บโทรศัพท์ภรรยาได้ แต่เครื่องพังเขาจึงเอาซิมไปใส่เครื่องของเขาและเขาบอกให้ทราบว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งถูกยิงเพิ่งมีคนนำส่ง รพ. ตนพยายามตามหาจนเจอที่ รพ.ราชวิถี

“ไปถึงรพ.หน้าห้องไอซี หมอก็ออกมาเจอแล้วบอกเราว่าให้ทำใจนะ ภรรยาคุณอาจไม่รอ ดเพราะกระสุนทำลายระบบภายในหมดแล้ว ผมได้แต่ภาวนาว่าขอให้บุญกุศลที่ทำมาทั้งชีวิตให้เขารอดตายด้วยเถิด แล้วคำภาวนาเป็นจริง”สามีสมพานกล่าว

สุวรรณกล่าวต่อว่า หลังออกจากห้องผ่าตัดพักฟื้นที่ รพ.ได้ 14 วันคุณหมอก็อนุญาตให้กลับบ้านทั้งๆ ที่เพิ่งทานอาหารได้เป็นมื้อแรก ก่อนหน้านั้นทานแล้วอาเจียนออกมาตลอด คิดว่าเขายังไม่หายดีจึงขอร้องคุณหมอว่าให้อยู่รักษาตัวที่ รพ.ก่อนแต่หมอบอกว่าให้มารักษาที่บ้านได้แล้ว พอกลับมาบ้านก็ต้องดูแลทุกอย่างแทนภรรยา ทั้งงานบ้าน ลูกๆ รวมทั้งตัวของภรรยาด้วย ต้องทำความสะอาดแผล ดูแลเรื่องอาหารการกินเพราะสมพานยังทานอาหารทั่วไปไม่ได้ ตอนล้างแผลต้องโทรไปถามพยาบาลที่ รพ.ว่าทำอย่างไร มือหนึ่งถือโทรศัพท์ อีกมือทำแผล ตอนนั้นสมพานยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย ตนเองเลยไม่ได้ไปขับรถ ทำให้ไม่มีรายได้เข้าบ้าน และรถที่ผ่อนไว้เกือบหมดก็โดนยึด จนผ่านไปเกือบ 4 เดือน ภรรยาจึงเริ่มพยุงตัวเองได้ ตนจึงกลับมาขับรถ ค่าเทอมลูกๆ ก็ไม่ได้จ่าย ทาง รร.ทวงมาก็ไปขอติดเขาไว้ก่อนเพราะยังไม่มีเงินจ่ายส่วนที่ค้างไว้

“เวลาหมอนัดตรวจอาการภรรยา บางครั้งไม่มีเงินค่ารถไปก็ไม่ได้พาไปรักษา ครั้งล่าสุดหมอนัดเอ็กซเรย์ก็ขอเลื่อนหมอไปอีก 6 เดือนเพื่อหาเงินมาตรวจ หมอก็เข้าใจ” สามีสมพานกล่าว

เมื่อถามถึงอาการในปัจจุบัน สมพานกล่าวว่า ตอนนี้ทานอาหารได้มากขึ้น ช่วยเหลือตัวเองได้ แต่หมอยังบอกว่าน่าเป็นห่วงเพราะร่างกายอวัยวะภายในเราถูกทำลายไปมาก หมอยังบอกว่าไม่รู้ว่ารอดมาได้อย่างไรแต่ที่ห่วงมากที่สุดตอนนี้คือลูกๆ เพราะความเป็นอยู่มันบีบคั้นมาก ไม่มีอาชีพ ไม่มีรายได้

“แม้เราจะผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมาแล้วไม่เคยลืมเลยว่ามันเกิดเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร เราเป็นแค่ประชาชนมือเปล่าไม่มีอะไรจะสู้ คนตั้งเยอะทำไมยิงโดนเรา ผลกระทบของการทำลายชีวิตคนๆ หนึ่งมันมีมากมหาศาล ยิ่งเราไม่ได้ตายเรายิ่งทรมาน ตอนนี้รู้สึกว่าสังคมนี้มันไม่มีความยุติธรรมเลย แต่แม้เราจะลำบากแต่อุดมการณ์ยังเหมือนเดิม เรายังคงต้องการแค่ประชาธิปไตยเท่านั้น” สมพานกล่าว

ที่มา prachatai.com

เหยื่อสไนเปอร์ และเหยื่อแก๊สน้ำตาที่ทรมานกว่าตาย

ลุงฐานุทัศน์ เหยื่อกระสุนสไนเปอร์ที่บ่อนไก่ ถูกยิงตัดกระดูกไขสันหลังทะลุปอด และที่บ่าใกล้หัวไหล่

วันนี้ผม(Nithiwat Wannasiri) พี่Kaekai Ing และ August Songkiatthana แวะเข้าไปเยี่ยมให้กำลังใจลุงฐานุทัศน์
พี่อ้อ ภรรยาของลุงบอกว่าตอนนี้ทานอะไรไม่ได้แล้ว ต้องให้อาหารเหลว และหายใจเองไม่ได้ ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจตลอดเวลา หลังจากที่เพิ่งอาการทรุดเมื่อสองเดือนที่ผ่านมา ในตอนแรกเป็นอัมพาตแค่ครึ่งล่าง ตอนนี้เป็นอัมพาตทั้งตัว แต่ยังสามารถพูดคุยสื่อสารกับพวกเราได้อยู่บ้าง

ปล.ขอขอบคุณออกัสที่เก็บภาพมาให้เราจนได้ในรอบเยี่ยมรอบที่สองหลังจากผมพลาดโอกาสในรอบแรก และขอขอบคุณพี่วีร์(Suckasem Nathavee) ที่โอนเงินผ่านออกัสมาช่วยสมทบทุนช่วยเหลือครอบครัวลุงฐานุทัศน์ 1,000 บาทเมื่อเช้านี้ครับครับ

ที่มา fb Nithiwat Wannasiri

                       00000000000000000000000

                    เหยื่อแก๊สน้ำตา

Jittra Cotchadet

วันนี้ หิวข้าวมากๆไปทางไหนเจอแต่รถติด ร้านอาหารที่อยากกินก็อาหารหมด เลยมุ่งหน้าตลาดน้ำอัมพวา กะว่าเจอร้านไหนก็กินได้หมด เจอแล้ว “ร้านอาหารตามสั่งอัมพวา” อยู่ติดกับโรงพักตำรวจอัมพวา ด้านหน้าเป็นทางเดินจากตลาดน้ำมาทางท่าน้ำ รีบสั่งอาหารง่ายๆกระเพราหมูสับราดข้าว และถามป้าคนขายว่าเอาอาหารที่อื่นมาทานได้หรือเปล่า ป้าบอกได้ เลยออกไปซื้อส้มตำปูปลาร้าใส่ขนมจีนและกุ้งแม่น้ำเผามาห้าตัว 

เมื่อป้ามาเสิร์ฟอาหารกระซิบเบาๆ “คุณจิตรา คชเดช”หรือเปล่าค่ะ เมื่อเราพยักหน้า คุณป้าสมจิตร และคุณป้าจิตตราก็แนะนำตัวว่าเป็นเสื้อแดงอัมพวา และเล่าให้ฟังว่า

ได้เข้าร่วมชุมนุมตั้งแต่สมัยสนามหลวง และอยู่ในเหตุการณ์ 10 เมษายน 2553 รวมทั้งสามีของคุณป้าจิตตราด้วย ซึ่งตอนนี้คุณลุงได้ป่วยหนักอยู่โรงพยาบาลนภาลัย อ.บางคนฑรี จ.สมุทรสงคราม 

ป้าสมจิตรได้เล่าว่าวันที่ 10 เมษายน 2553 ได้เป็นคนโทรตามคุณลุงซึ่งเป็นน้องเขยให้รีบมาที่ผ่านฟ้าเพราะเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เมื่อมาถึงแก๊สน้ำตาจากฮอริคอปเตอร์ที่ปล่อยมาเป็นสาย ได้ทำให้คุณลุงซึ่งเป็นโรคภูมิแพ้อยู่แล้วอาการหนัก เช้าวันรุ่งขึ้นต้องเอาส่งโรงพยาบาล และอาการทรุดลงมาตามลำดับ 

คุณป้าสมจิตร ได้เล่าต่อว่าหลังจากได้ได้ไปแจ้งให้ทาง นปช.ทราบได้รับการเยียวยามาเป็นเงิน 10000 บาท และไม่ได้รับการดูแลหรือไปเยี่ยมให้กำลังใจอ้างว่ามีคนป่วยมาอาจจะดูแลไม่ทั่วถึง

คุณป้าได้ทำเรื่องให้รัฐบาล(สมัยอภิสิทธิ์)เข้ามารับผิดชอบต่อกรณีนี้ทางรัฐบาลได้เยียวยา 365 วันได้เงินมาประมาณ 100000 กว่าบาท 

ปัจจุปันคุณลุงอายุ 64 ปี อยู่ห้องไอซียู โรงพยาบาลนภาลัย ไม่รู้สึกตัว คุณป้าบอกว่าเป็นช่วงเวลานับถอยหลังของคุณลุง 20 เดือนที่ดูแลกันเอง

สิ่งที่คุณป้าทั้งสองต้องการ

1. การได้รับการดูแลจาก นปช.หรือการไปเยี่ยมให้กำลังจากแกนนำบ้าง

2. การได้รับการดูแลจากรัฐบาลและหาคนกระทำผิดมาลงโทษ

เพื่อเป็นการให้กำลังใจไปตลาดน้ำอัมพวา แวะไปให้กำลังใจ ซื้อของฝากเพื่อให้คุณป้าทั้งสองมีรายได้ซื้อกระดาษชำระ แพมเพิส ให้กับคุณลุง และเพื่อให้รับรู้ว่ายังมีคนเสื้อแดงในอัมพวา และจะเป็นจุดศูนย์กลางที่พวกเราจะได้ไปพบเจอกันในสถานที่ท่องเที่ยวสวยงาม

ด้วยหัวใจอันแน่วแน่ของคุณป้าทั้งสองยังยืนหยัดว่าจะไม่ท้อถอยเพราะรู้ว่าสู้อยู่กับใคร?!??

2 มกราคม 2555

จิตรา คชเดช

***เสียดายที่ไม่ได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลเพราะต้องรีบกลับกรุงเทพฯแต่จะหาเวลาไปใหม่เร็วๆนี้

ที่มา fb Jittra Cotchadet

                        00000000000000000000

อานนท์ นำภา

ทราบข่าวจากคุณเต้นว่าขณะนี้กำลังเยี่ยมพี่น้องเราที่ป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลนภาลัย

พี่ประชาตอนนี้ได้เพียงลืมตาแต่ไม่อยู่ในสถานะที่จะรับรู้อะไรได้แล้ว

อย่างไรก็ตามพี่เขาคงรับรู้ถึงความห่วงใยที่คุณเต้นเดินทางไปเยี่ยม และคงภูมิใจที่ได้เป็นคนเสื้อแดง

ยังมีพี่น้องเราอีกมากที่ยังไม่ได้รับความช่วยเหลือ ซึ่งอาจจะเพราะการแจ้งข้อมูล และการตามเก็บข้อมูลที่ยังไม่ดีสักเท่าไหร่ แต่ถึงอย่างไรผมก็ยังเขื่อว่า "คนเสื้อแดงไม่ทั้งกัน" อย่างแน่นอน

ขอคุณพี่หนิง Jittra Cotchadet และพี่บัส Bus Tewarit สำหรับการลงพื้นที่การนำข่าวคราวมาบอกเล่า ทราบจากคุณเต้นว่าจะเดินทางไปเยี่ยมเคสลุงฐานุทัศน์ต่อ
เฮ้อ.... จบข่าว !

ที่มา fb อานนท์ นำภา

ดา ตอร์ปิโด : ช่องทางสู่การรับรู้..สภาพชีวิตผู้ต้องขังหญิง

โดย ประเวศ ประภานุกูล


ทีแรกว่าจะไปเยี่ยมดา ตอร์ปิโด วันที่ 30 ธันวาคม 2554    วันสุดท้ายของการทำงานปี 2554   โดยถือโอกาสไปสวัสดีปีใหม่กับดา ด้วย   แต่โทรศัพท์จาก อ.หวาน ทำให้ผมต้องไปก่อน   ไม่ใช่สิ   ไปเยี่ยมดาเพิ่มขึ้นอีกครั้งในวันที่ 19 ธันวาคม 2554

ก่อนอื่นขอชี้แจงเรื่องเงินที่มีคนฝากให้ดา   พอผมโพสต์ว่าจะไปเยี่ยมดา   ก็มีคนฝากเงินให้ดาผ่านมาทางผมให้ดา 3 คน   รวมทั้งหมด 5,000 บาท   ในวันที่ 19 ธันวาคม 2554 ที่ผมไปเยี่ยมดา   ผมได้ฝากเงินเข้าบัญชีให้ตามที่ดา บอก 1,000 บาท   ส่วนอีก 1,000 บาท ดาบอกให้ซื้อของให้  เป็นเงิน 649 บาท  เหลือเงินส่วนนี้ 351 บาท   เงินส่วนที่เหลืออีก 3,000 บาท   ดาบอกให้โอนเข้าบัญชีพี่ชายเขา  เพื่อเขาจะได้มีค่ารถมาเยี่ยมดาได้   ผมได้โอนเข้าบัญชีพี่ชายดา..นายกิตติชัย  ชาญเชิงศิลปกุล จำนวน 2,975 บาท ผ่านทาง ATM ที่โอนเพียง 2,975 บาท   เนื่องจากมีค่าธรรมเนียมโอนเงินต่างธนาคาร(และต่างจังหวัด)อีก 25 บาท

เงินส่วนที่เหลือ 351   ในวันที่ไปเยี่ยมดา เมื่อวันที่ 30 ธันวาคม 2554   ดาบอกให้ซื้อของให้อีก   เป็นจำนวนเงิน 336 บาท   สรุปแล้วยังเหลือเงินของดาอยู่ที่ผม 15 บาท

สำหรับเพื่อนๆ   ที่ต้องการช่วยเหลือทางการเงินแก่ ดา ตอร์ปิโด   ขอให้โอนเงินเข้าบัญชีพี่ชายของดาโดยตรง   โดยไม่ต้องผ่านผมอีก  ชื่อบัญชี นายกิตติชัย  ชาญเชิงศิลปกุล บัญชีออมทรัพย์   เลขที่บัญชีดังนี้ครับ
1. ธนาคารกรุงศรีอยุธยาจำกัด (มหาชน) สาขาพูนผล  2971258055
2. ธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน) สาขาภูเก็ต  2644402980
3. ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน) สาขาภูเก็ต  5374061160

และก็ตามเคยอย่างเช่นทุกครั้ง   หรือเกือบทุกครั้ง  ที่ไปเยี่ยมดา   ผมจะต้องได้รับรู้สภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้ต้องขังหญิง   แต่คราวนี้ไม่ใช่ชีวิตในช่วงปกติ    หากแต่เป็นช่วงน้ำท่วมเมื่อ 3 เดือนที่ผ่านมา

ดังที่ทราบกันดีจากที่เป็นข่าวก่อนหน้านี้   ดาถูกย้ายไปเรือนจำคลองไผ่    แต่ในความเป็นจริง   ทัณฑสถานหญิงกลาง   ไม่ได้ย้ายผู้ต้องขังไปทั้งหมด   แต่ยังมีผู้ต้องขังหญิงเหลืออยู่อีกพันกว่าคน    ซึ่งคนที่อยู่ต้องอยู่อย่างยากลำบาก..ภายใต้การปกครองของ นางอังคนึง  เล็บนาค ผู้อำนวยการทัณฑสถานหญิงกลาง    และนั่นเป็นสาเหตุแท้จริงที่ย้ายดาไปอยู่ที่อื่น   เพื่อไม่ให้ดาโวยวาย..ร้องเรียน

ขอพูดถึงคนที่ถูกย้ายไปอยู่ที่อื่นก่อนตามระบบของเรือนจำ   อย่างที่ทุกคนที่เคยไปเยี่ยมดา ทราบดีอยู่แล้ว    การฝากเงินให้ดา  หรือผู้ต้องขังอื่นทุกคน   จะต้องฝากเงินเข้าบัญชีของผู้ต้องขังคนนั้นๆ    พูดอีกอย่างก็คือ   จ่ายเงินให้เรือนจำนั่นแหละ   แล้วเรือนจำถึงให้ผู้ต้องขังเบิกใช้ทีหลัง   ปัญหาของการย้ายที่คุมขังอยู่ตรงนี้   เมื่อใช้ระบบฝากเงิน  จึงต้องมีบัญชีเงินฝากของผู้ต้องขัง    แต่ในการย้ายผู้ต้องขังไปขังยังที่อื่น

ทัณฑสถานหญิงกลาง..โดยนางอังคนึง  เล็บนาค    ไม่ได้ส่งบัญชีเงินฝากของผู้ต้องขังไปด้วย    ส่งผลให้ผู้ต้องขังที่เรือนจำคลองไผ่ทุกคน...ไม่มีสิทธิเบิกเงินที่ญาติฝากให้มาใช้ได้เลย    จนบรรดาญาติๆของผู้ต้องขังต้องส่งข่าวบอกๆต่อๆกันไปให้ส่ง ธนาณัติ ไปให้ผู้ต้องขัง   ส่งผลให้มีการส่ง ธนาณัติ ไปให้ผู้ต้องขังจากทัณฑสถานหญิงกลาง   ที่ขังอยู่ที่เรือนจำคลองไผ่ในตอนนั้น   เป็นจำนวนถึง กว่า 800,000 บาท  ภายในเวลาเพียงสัปดาห์เดียว    และ ผอ.เรือนจำคลองไผ่   ก็ได้เปิดบัญชีให้ผู้ต้องขังเหล่านั้น   ซึ่งหลังจากย้ายกลับมาทัณฑสถานหญิงกลาง    ทางเรือนจำคลองไผ่ ก็ได้โอนเงินส่วนที่เหลือคืนมาเข้าบัญชีของผู้ต้องขังที่ ทัณฑสถานหญิงกลาง

การย้ายผู้ต้องขังไปขังยังที่อื่น   ไม่ได้ไปเพียงเรือนจำคลองไผ่เท่านั้น   แต่ได้ส่งไปขังที่เรือนจำราชบุรี   และชลบุรี  ด้วย   แต่ทั้ง 2 ที่นั้น   ผอ.เรือนจำ   ได้จึ้..จิก   มาที่นางอังคนึง  เล็บนาค  ให้ส่งบัญชีเงินฝากของผู้ต้องขังไปด้วย   เพื่อให้ผู้ต้องขังเบิกใช้จ่ายระหว่างที่ถูกขังที่นั่นได้   ทำให้นางอังคนึง  เล็บนาค จำต้องส่งบัญชีไป(เข้าใจว่า..ต้องโอนเงินไปด้วย   และที่ไม่ยอมส่งบัญชีไปก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่ยอมส่ง   หรือจะเก็บไว้กินดอกเบี้ย)

หลังจากย้ายกลับมาแล้ว   นางอังคนึง  เล็บนาค   ยังออกกฎ ไม่ให้ผู้ต้องขังเบิกเงินจากบัญชีเงินฝากของตนมาใช้อีก 1 สัปดาห์   อ้างว่าต้องเคลียร์บัญชีจากการส่งบัญชีไปเรือนจำอื่น    และดา  กับผู้ต้องขังที่ถุกย้ายไปเรือนจำคลองไผ่  ก็พลอยเบิกเงินไม่ได้ด้วย..ทั้งที่ไม่ได้ส่งบัญชีไปเรือนจำคลองไผ่

ในส่วนของคนที่ถูกขังอยู่ที่เดิม...ทัณฑสถานหญิงกลาง   ชีวิตความเป็นอยู่รันทดลำเข็ญสุดๆ   อย่างที่ทราบกันแล้วว่า   น้ำท่วมคราวนี้หนักหนาสาหัส   แต่สิ่งหนึ่งที่ถูกปิดข่าว  คือ   ทัณฑสถานหญิงกลาง   ถูกน้ำท่วมด้วย   และท่วมสูงในระดับไม่น้อยกว่า 1 เมตร   ผลคือ   ผู้ต้องขังหญิงต้องยืนอาบน้ำในน้ำท่วมที่สูงถึง..ก้น   และได้อาบน้ำแค่ 3 ขัน..ขอย้ำอีกที...ยืนอาบน้ำในน้ำท่วมสูงถึงก้น   และอาบน้ำเพียง 3 ขัน

ไม่เพียงแค่นั้น   ด้านอาหาร   แต่ละมื้อได้ทานข้าวเพียง 1 ถ้วยเล็กๆ..ขนาด ถ้วยข้าวไหว้ผี   กับข้าวมีเพียงหัวไช้เท้าต้ม    หนักกว่านั้น..บางวันมีเพียง..น้ำข้าว

ชีวิตผู้ต้องขังหญิง ณ ใจกลางประเทศ   แต่มีสภาพชีวิต ไม่ต่างจากสัตว์    น่าอนาถที่ประเทศนี้ยังกล้าประกาศตัวว่าเป็น..เมืองพุทธ
เมืองแห่งศาสนาที่ได้รับยกย่องทั่วโลกว่าเป็น..ศาสนาแห่งสันติภาพ

กับเรื่องเศร้านี้   ขอจบด้วย จดหมาย ที่มีคนฝากไปให้กำลังใจดา (ขอสงวนชื่อเจ้าของจดหมาย)  เป็นจดหมายจากคนที่ได้ร่วมฝากเงินให้ผมไปส่งต่ดให้ดาด้วย

"เป็นกำลังใจให้ครับ   พี่ดาสู้และยืนหยัดต่อไปนะครับ  สักวันคงมีโอกาสได้พบกัน"

"แม้จะไม่เคยเจอพี่ดาเลย   แม้ว่าความคิดเราไม่ได้ตรงกันทั้งหมด   แต่ความกล้าหาญของพี่ดาที่จะยืนหยัดในสิ่งที่พี่ดาเชื่อ   ได้ทำให้มโนในสำนึกของผมตื่นขึ้น   ตื่นขึ้นให้เอาธุระกับความอยุติธรรมที่เกิดขึ้นในบ้านเมืองนี้   พี่ดาอาจไม่ใช่คนแรกที่โดนคดีนี้   แต่เป็นคนแรกๆที่บอกให้เรารู้ว่า  สังคมไทยเรามีปัญหาเรื่องนี้จริงๆ
แน่นอนว่า  ผมหวังว่าพี่ดาจะพ้นออกจากที่จองจำในเร็ววัน
แน่นอน  เราหวังว่า  บ้านเราจะเดินทางไปสู่สังคมที่เท่าเทียมที่มีเสรีภาพ  มีความเสมอภาคกัน   แต่ในเวลาเฉพาะหน้านี้  แสงสว่างปลายอุโมงค์นั้นริบหรี่เหลือเกินสำหรับสังคมไทย   ซึ่งผมก็เชื่อว่าพี่เองก็พอสัมผัสได้   แต่ยุคนี้แหละครับ  ที่จะทำให้เห็นความมืดมิดที่สุด   ภูตผีปีศาจและอวิชชา  จะได้ออกอาละวาดตามอำนาจของมันเต็มที่   และยุคนี้เช่นกันที่นักวิชาการอย่างนิติราษฎร์เริ่มจุดไฟในสายลมแล้ว
ยุคนี้คนตัวเล็กตัวน้อยเริ่มตั้งคำถามกับสิ่งที่ไม่เคยถามกันมาก่อน

พี่ดาเป็นคนเดินนำไปก่อนบนเส้นทางประวัติศาสตร์สายนี้หวังว่าจะได้คุยกับพี่ดานอกขื่อคาพันธนาการนะครับ

รักษาสุขภาพ

แด่ความเสมอภาค  เสรีภาพ  ภราดรภาพ

อ้อ..สุดท้าย(จริงๆ)   ดา เปลี่ยนใจแล้วนะครับ   ตัดสินใจอุทธรณ์   และจะสู้คดีจนถึงที่สุดครับ


ประเวศ  ประภานุกูล

ที่มา fb ประเวศ  ประภานุกูล

คดี 112 : กรณีสุริยันต์ กกเปือย (คนซ่อมรองเท้า)

เขาคือคนซ่อมรองเท้า และเป็นจำเลยคดีหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ !
พี่หมี สุริยันต์ กกเปือย

จำเลยสารภาพว่า เมื่อวันที่ ๓๐ กันยายน ๕๓ จำเลยได้โทรศัพท์ไปที่หมายเลบ ๑๙๑ โดยกล่าวหาสมเด็จพระนางเจ้าฯเกี่ยวกับสถานการณ์การเมืองปี ๕๓ ซึ่งเกิิดจากการได้รับข้อเท็จจริงที่คลาดเคลื่อนและไม่เป็นความจริงรวมทั้งได้กล่าวถ้อยคำมาดร้ายต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จำเลยรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา

ศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย ๖ ปี ๓๐ วัน จำเลยรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษกึ่งหนึ่งคงจำคุก ๓ ปี ๑๕ วัน

จำเลยได้ถวายฎีกาขอรับพระราชทานอภัยโทษไปเมื่อเดือนสิงหาคม บัดนี้เรื่องยังเงียบหาย
ปัจจุบันพี่หมีถูกควบคุมตัวที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพ

ที่ผมเขียนไว้ก็เพื่อเป็นที่น่าขบคิดว่า การกล่าวถ้อยคำเพียงนั้น(โดยจำเลยไม่สามารถทำได้ตามที่มาดร้ายอยู่แล้ว) สมควรได้รับโทษเพียงนั้นเชียวหรือ และสมมุติ(เน้นว่าสมมุติ) หากเป็นไปตามร่างการแก้ไขของนิติราษฎร์ กระบวนการพิสูจน์จะสามารถทำได้อย่างมีประสิทธิภาพแค่ไหน หากสังคมยังคงปกคลุมด้วยความกลัวอยู่เช่นนี้...

ที่มา fb อานนท์ นำภา

"ก้านธูป" นักศึกษามธ. โดนหมายเรียกข้อหาหมิ่นฯ

การใช้มาตรา 112 พร่ำเพรือ ยังแรงไม่เลิก ล่าสุด ก้านธูป นักศึกษาธรรมศาสตร์ ถูกหมายเรียกให้ไปรายงานตัวในวันที่ 11 ม.ค.นี้

3 ธันวาคม 2555
ที่มา มติชน

กราฟฟิกข้อความแจ้งข้อมูลเรื่องคดี "ก้านธูป"

โดยนายสมศักดิ์ เจียมธีรสกุล

เฟซบุ๊กส่วนตัวของนายสมศักดิ์ เจียมธีรสกุล อาจารย์ประจำภาควิชาประวัติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แจ้งข้อมูลว่า "ก้านธูป" นักศึกษาในคณะหนึ่งของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ได้ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจ สน.บางเขน ออกหมายเรียกตัวในคดีการกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 เมื่อช่วงสิ้นเดือนตุลาคมที่ผ่านมา

ในข้อกล่าวหาเกี่ยวกับการโพสต์เฟซบุ๊กเมื่อเดือนเมษายน 2553 ขณะที่ผู้โพสต์กำลังศึกษาในระดับมัธยม ซึ่งเคยส่งผลให้ "ก้านธูป" สูญเสียโอกาสเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยศิลปากรและ เกษตรศาสตร์มาแล้ว

ต่อมาได้มีผู้นำกรณีการโพสต์ข้อความในเฟซบุ๊กดังกล่าวไปแจ้งความ "ก้านธูป" ได้รับหมายเรียกในช่วงสิ้นเดือนตุลาคม - ต้นพฤศจิกายนที่ผ่านมา โดยทางเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นัดวันให้มารายงานตัวตอนต้นเดือนพฤศจิกายน แต่เนื่องจากขณะนั้น เกิดเหตุการณ์น้ำท่วมและนักศึกษาเดินทางกลับไปอยู่บ้านที่ต่างจังหวัด จึงมีการขอเลื่อนนัดการรายงานตัวไปในช่วงน้ำลดและเปิดเทอม ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ได้อนุญาตให้เลื่อนการรายงานตัวมาเป็นวันพุธที่ 11 มกราคม 2555 เวลา 10.00 น.

ทั้งนี้ นายสมศักดิ์ตั้งข้อสังเกตว่าในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ในระยะเวลาที่บริหารราชการแผ่นดินโดยรัฐบาลเพื่อไทย มีการตั้งข้อหมิ่นพระบรมเดชานุภาพเพิ่มอีก 2-3 กรณี และผู้ถูกกล่าวหาในทุกกรณีล้วนเป็นคนที่อยู่ในแวดวงการศึกษาหรือในรั้ว มหาวิทยาลัยทั้งสิ้น โดยผู้ต้องหาคดี 112 อีกรายหนึ่ง ซึ่งถูกตั้งข้อหาและได้รับหมายเรียกตัวเมื่อต้นเดือนธันวาคม 2554 ก็คือ นายสุรพศ ทวีศักดิ์ อาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต หัวหิน

                                     0 0 0 0 0

มติชน 3 มกราคม 2555 รายงานเพิ่มเติมว่า "ปริญญา" ระบุยังไม่ทราบเรื่องคดี "ก้านธูป" ย้ำคนไม่เห็นด้วยไม่มีสิทธิ "ล่าแม่มด" นศ.

นายปริญญา เทวานฤมิตรกุล รองอธิการฝ่ายกิจกรรมนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ให้สัมภาษณ์ "มติชนออนไลน์" กรณี "ก้านธูป" นักศึกษาปี 1 ในคณะแห่งหนึ่งของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ถูกหมายเรียกไปรายงานตัวที่ สถานตำรวจนครบาลบางเขน ในวันที่ 11 มกราคม 2555 ในข้อหากระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 ว่า ปกติแล้วหากนักศึกษามหาวิทยาลัยถูกดำเนินคดีอาญา จะต้องมีเอกสารจากเจ้าหน้าที่แจ้งมายังมหาวิทยาลัยเพื่อทราบ แต่ขณะนี้ ตนยังไม่ได้รับเอกสารเพื่อทราบว่านักศึกษาคนดังกล่าวถูกดำเนินคดีนี้ จึงยังไม่ทราบว่ามีการตั้งข้อหาหรือยังและในประเด็นอะไร อย่างไรก็ตาม ตนเห็นว่าหากนักศึกษาถูกดำเนินคดีจริง ก็เป็นเรื่องที่อยู่ในขั้นตอนของกระบวนการยุติธรรม ซึ่งต้องสันนิษฐานว่าเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าศาลจะพิพากษาให้มีความผิด

รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กล่าวด้วยว่า อีกประเด็นคือ "กระบวนการล่าแม่มด" ซึ่งไม่ใช่เรื่องของกระบวนการยุติธรรมและเห็นว่าไม่ควรจะเกิดขึ้น เพราะไม่ว่านักศึกษาคนดังกล่าวจะเคยพูดหรือทำอะไรที่สร้างความไม่พอใจ สร้างความไม่เห็นด้วยให้แก่ใคร คนที่ไม่เห็นด้วยก็ไม่มีสิทธิที่จะไปละเมิดหรือคุกคามสวัสดิภาพความปลอดภัย ของผู้อื่น เพราะต้องปล่อยให้เป็นไปตามกระบวนการยุติธรรม อย่างไรก็ตาม ถึงขณะนี้ ยังไม่ได้รับรายงานว่ามีการคุกคามความปลอดภัยของนักศึกษาคนดังกล่าว หากเกิดการคุกคามนักศึกษา ทางมหาวิทยาลัย ก็ไม่นิ่งนอนใจและต้องป้องกันดูแลความปลอดภัยอย่างแน่นอน

นายปริญญาบอกด้วยว่า สำหรับการทำหน้าที่ของสื่อมวลชนในการนำเสนอเรื่องนี้ ก็อยากให้ทุกฝ่ายนำเสนออย่างไม่มีอคติ โดยเฉพาะสื่อมวลชนซึ่งไม่ควรจะมีฝ่ายอยู่แล้ว เพราะทุกอย่างต้องว่าไปตามข้อเท็จจริง ว่าไปตามเนื้อผ้า ตามกระบวนการยุติธรรม เช่นเดียวกับคดีที่มีคนขับรถซีวิคกับรถตู้ที่เกิดอุบัติเหตุผู้เสียชีวิต 9 ศพ ก็ต้องเป็นเรื่องของกระบวนการยุติธรรม ไม่ใช่ใช้ศาลเตี้ย และสังคมไม่มีสิทธิไปล่าแม่มดใคร

                                          0 0 0 0 0

ที่มา เฟสบุค สมศักดิ์ เจียมธีรสกุล

ดร. สมศักดิ์​ เจียมฯ โพสต์ภาพเพิ่มเติม และเขียนว่า

"ใครเป็น friend ดร.ปริญญา เอารูปนี้ไปโพสต์ให้ดูหน่อยสิ ผมตัดมาจาก "หมายเรียก" ลบชื่อ จนท. ตำรวจผู้่ดูแลคดี และชื่อปัจจุบัน ของ "ก้านธูป" ออก คงเห็นตัวข้อหากันชัด - "ดูหมิ่น หมิ่นประมาท ..." คือ 112 นันแหละ"

ปล. คุณ อานนท์ นำภา เคยอธิบายให้ผมฟังว่า คดีหมิ่นฯ จนท. ที่ดูแล จะเป็นคนลงชื่อในช่อง "ผู้กล่าวหา" เอง ไม่ได้หมายความว่า จนท.คนนี้ เป็นคนฟ้องนะครับ เขาปกปิดชื่อคนที่เอาเรื่องมาฟ้อง เราไม่รู้ว่าคือใคร

                                      0 0 0 0 0

ทั้งนี้ ดร. ชาญวิทย์ เกษตรศิริ โพสต์ในเฟสบุค Charnvit Ks วันนี้ว่า

สถาบันกษัตริย์ แบบ "ไทยๆ" ท้องถิ่น หรือ แบบ "อังกฤษๆ" สากล

(ก)
ประวัติศาสตร์ ของนานาอารยประเทศ ในสากลโลก สอนให้เรารู้ว่า ประเทศที่รักษา สถาบันกษัตริย์ไว้ได้ เช่น อังกฤษ และยุโรปตะวันตก (หรือแม้แต่ญี่ปุ่น กับมาเลเซีย) นั้น ก็เพราะได้ทำการปฏิรูป ไม่ให้สถาบันกษัตริย์เป็นฝ่ายตรงข้าม หรือเป็นศัตรูกับสถาบันประชาธิปไตย

(ข)
การที่จะปฏิรูปเช่นนั้นได้ ต้องใช้ความคิด สติปัญญา และวัตรปฏิบัติ ที่ ศิวิไลย์ เป็นสมัยใหม่

(ค)
ถ้ายังขืนรักษาความเป็น "ไทยๆ แบบตะวันออก" และขัดขืน ไม่ปฏิรูปให้ประสาน เข้ากันได้กับระบอบประชาธิปไตย ทำการต่อต้านเสรีภาพ เสมอภาค และภราดรภาพ (ใช้ กม หมิ่น ม 112 พร่ำเพรื่อ)
สถาบันกษัตริย์ของไทย ก็จะเผชิญปัญหาที่น่าวิตกเป็นอย่างยิ่ง

(ง)
ดังที่ นิธิ เอียวศรีวงศ์ ได้สรุปไว้ว่า
การแสดงความจงรักภักดี ที่ทำให้สถาบันพระมหากษัตริย์ เป็นอีกอำนาจหนึ่ง ที่เป็นอิสระจากอธิปไตยของปวงชน จึงกลับบ่อนทำลายความมั่นคง ของสถาบันเสียเอง"


ที่มา thaienews